mamy maluchów proszę o pomoc

Witam Mam troche doła i chciałabym poczytac, co wy o tym myslicie i czy z Waszymi maluchami było podobnie... Mam 15 miesiecznego synka. Jest bardzo wesołym i energicznym chłopcem. Duzo się uśmiecha i potrafi tym "urobic" nie jedną osobę. Ale mam z nim mały problem, chodz czasmi zaczynam mysleć, że wcale ten problem nie jest taki mały:( Otóż moj synek jest strasznym indywidualistą, nic nie chce zrobic w momencie kiedy o coś go prosze np: chodzenie za rączke (nie ma nawet mowy od razu sie wyrywa) wspólne malowanie kredkami ( nie interesuje go,to co możemy wspolnie narysowac, tylko to aby porozrzucac kredki po pokoju), nie pozwoli sobie nic wytłumaczycbo od razu krzyczy,kiedy nie postawi na swoim to równiez jest krzyk, zaś w kontakcie z innymi dziecmi tez jest problem, bo zabiera im zabawki, popycha albo bije... Dzisiaj poszlismy na pierwsze zajecia z rytmiki (rodzice i dzieci wspolnie uczestniczą) i naprawde była super atmosfera, pani miała podejscie do małych dzieci i zachecała do wspolnej zabawy. Wszystkie maluchy dawały sie nakłonic do zabawy a moj oczywiscie nawet sie nie garnął. Chodsził sobie po sali, rozrzucał zabwki, mieszał w Pani płytach i nawet nie myślał dołączyc do grypu, a kiedy chciałam go wiąśc na ręce i go zainteresowac tym co robią dzieci, to był jeden wielki krzyk... Wiem, ze ludzie mają większe problemy z dziecmi niż ja, ale troche jest mi przykro jak patrze na inne dzieci jak dają sie "układac" swoim rodzicą i przez to fajnie sie rozwijają. Mój maluch robi wszystko po swojemy i do niczego go nie można namówić, bo chce koniecznie stawiac na swoim. :( Czy ktoś miał podbna sytuację z dzieckiem? Czy z czasem się to zmieniło?

Nikt mi nic nie podpowie ?:(

Samimama - kazde dziecko miedzy 1 a 2 rokiem życia to wielki indywidualista. Jak sobie przypomnę moją córkę, to także nie dawała rączki, jesli nie miała na to ochoty, nie przychodziła zawołana, kiedy coś innego przykłuło jej uwagę, czasem miałam wrażenie, że mówić do niej to jak grochem o ścianę - a czasami wszystko rozumiała - a więc to zależało od jej woli i chęci. Twój synek jest zupełnie normalny - może u niego to natężenie "indywidualizmu" jest większe niż u innych dzieci, każde dziecko jest inne. Ale zobaczysz, przyjdzie dzień, że to się zmieni - zacznie być bardziej posłuszny na polecenia i będzie chciał wchodzić w interakcje z innymi ludźmi :) Pozdrawiam, Ewa http://ewalazinska.blogspot.com/

Dziękuje Ewo za Twoją opinie. I zdaje sobie sprawę, że dzieci tak mają, tylko co tu robić aby się to zmieniło.....? Moj mauch jak mu czegos zabraniam to robi słodkie oczy i smieje mi sie w twarz, a wtedy to juz mi rece opadają. Masz racje, zupełnie jak grochem o sciane...

Czy jakas inna mama chciałaby mi jeszcze cos napisac?

no cóż, a ja myślę, ze on jest jeszcze za mały na to mój ma 20 miesiecy i niewiele bardziej się skupia na czymkolwiek

Witaj, To, co opisujesz to normalne zachowanie dziecka w tym wieku. Mój syn ma już 2 latka, a jak sie na coś uprze, a ja się na to nie godzę, to potrafi taką aferę zrobić(krzyczy, wyrywa się i ucieka), że ludzie się za nami oglądają. Taki wiek. Ale widzę, że powoli zaczyna sie to zmieniać. Zrobił się wygadany i łatwiej jest nam się dogadać, więcej rzeczy można wy wytłumaczyć. A dzieci w tym wieku chcą postawić na swoim i taka już ich uroda :) Pozdrawiam :)