w jakim wieku odkrylyscie swoje " ja"?

nie wiem jak Wy, ale ja jako nastolatka bylma bardzo zagubiona, ciagle zastanawialam sie kim wlasciwie jestem, jak duzy wplyw maja na mnie inni itp generalnie do kitu. teraz majac 23 lata jest troche lepiej, ale wciaz jestem troche malo pewna siebie i wciaz zauwazam, ze sie zmieniam pod tym katem na lepsze, zaczynam zauwazac jaka jestem i nie uciekam juz od tego, nie probuje sie dostosowywac. zastanawiam sie, czy przychodzi taki wiek, kiedy czujemy sie juz w 100% super? kiedy lubimy i akceptujemy siebie bez zadnego ale?

ja odkrywałam stopniowo i wciąż odkrywam przełomowe lata 20-21-22

tez tak mialas, ze ciagle probowalas sie wpisac w jakies ramki? ja strasznie balalam sie odstawac, a zdrugiej strony ciagle chcialam/chce byc oryginalna, ciekawa inna. jeju, dorastanie jest strasznie trudnym etapem, ciagle czuje sie, jakbym byla gdzies na poczatku, chcialabym w koncu poczuc tak naprawde kim jestem, jaka jestem i nie bac sie tego.

ja nie wiedzialam czego chcę a z drugiej strony bałam się próbować :) teraz się nei boję ale nadal poszukuję swojej drogi

Ja to tak dopiero 29-33 .Tak realnie bo wczesniej duze dziecko. Kiedys przejmowalam sie wszystkim. Teraz?To mi to lotto. Zmieniam sie.Nawet maz mowi ze jestem inna. Bardziej pewna siebie. Bez fochow itd. I zycie jest lepsze. Samo przyszlo

6 minut temu, Gość Z wiekiem 22 to jeszcze dz napisał:

Ja to tak dopiero 29-33 .Tak realnie bo wczesniej duze dziecko. Kiedys przejmowalam sie wszystkim. Teraz?To mi to lotto. Zmieniam sie.Nawet maz mowi ze jestem inna. Bardziej pewna siebie. Bez fochow itd. I zycie jest lepsze. Samo przyszlo

 Focha miałaś przed bzykaniem czy po??