do tych co przegrali zycie

wkurza mnie wasze zalosne gadanie. ja naprawde przegralam wszystko co moglam a sie nie poddaje. mialam wszystko rodzine, pieniadze, skonczone dobre liceum , dostalam sie na swietne studia, bylam zwiazana z wymarzonym chlopakiem. wszystko leglo w gruzach kiedy zostalam zgwalcona i zaszlam w ciaze. urodzic mialam jedno dziecko, urodzilam blizniaki. z zespolem downa. rodzice niby wiedzieli ze gwalt, ale zachowywali sie wobec mnie jakbym byla czlowiekiem gorszej kategorii. chlopak mnie zostawil, na studia nie poszlam. urodzilam chore dzieci i rodzice odwrocili sie ode mnie pomiatali mna, wyprowadzilam sie. nie mialam innego wyjscia. na nic sie zdala znajomosc 4 jezykow bo w tym kraju nie ma pracy dla ludzi bez doswiadczenia, a praca jaka jest nie wystarczy do uitrzymania dwojjki chorych dzieci. nienawifdzialm ich, myslalam o samobojstwie. dopiero po roku zrozumialam ze kocham te malenstwa. dlugi rosly w zastraszajacym tempie. i tak zostalam prostytutką. a raczej utrzymanka. wylaczylam uczucia, mam je tylko dla moich dzieci, nigdy juz nie pokocham mezczyzny. nie potrafilabym byc z ukochanym czlowiekiem po tym jak spalam z innymi za pieniadze. ale inaczej nie moge, nie moge skazac moich dzieci na gorsze zycie.

czy zalisz?:/

ależ mnie rozśmieszyła, kobieto ja mam 15 lat a za ok 3 - 4 umrę (lekarze dają mi 10% na przeżycie) bo mam 2 nowotwory na raz, weź się nad sobą nie użalaj