czy nienawidzicie swoich ex kobiet?

chłopak mało się starał, był bierny w związku. mi zależało na bardziej męskim zachowaniu i na tym, żeby jemu zależało na mnie. on nie walczył o ten związek. ja go zostawiałam. mogłam przez to urazić jego dumę.znajomi uważali , że ma do mnie żal, ale po kilku miesiącach wszedł w związek ze swoją długoletnią przyjaciółką i chyba jest szczęśliwy. lubiłam rozmowy z nim. on jest do mnie bardzo podobny, taka bratnia dusza. unikał mnie po rozstaniu. mówił, że nie wiedział jak ma ze mną rozmawiać. teraz nie ma go w moim życiu, istniejemy dla siebie tylko wirtualnie- czyli wcale. podgląda mnie na portalach społecznościowych i tyle. Chciałabym z nim mieć normalny kontakt. Wyskoczyć na piwo, pogadać. Tylko nie wiem na ile u niego złe emocje już opadły i czy to nie zburzy mu spokoju. Twierdzi, że chce mieć ze mną kontakt ale sam go nie inicjuje. Chłopaki co mam z nim zrobić? Kumplujecie się z ex kobietami czy nienawidzicie ich za to, że was zostawiły?

Nie nienawidzę niczego i nikogo. Nienawiść to silne uczucie i tak, jak miłością, nie obdarza się nią byle kogo :)

hahaha wariatka

ja was nie rozumiem. koniec związku to koniec związku i cześć :)

moja ex mnie nienawidzi!..ale za co ?

może za to co zobiłeś, albo czego nie zrobiłeś. nie wiem, ale jak tu napisała damascenka, na nienawiść trzeba sobie zasłużyć- to jednak silne uczucie.

ja swojej ex nie nawidze dlatego, że: przed tym jak ją zostawiłem flirtowała z kolesiem i myslała, że o tym nie wiem, nie przejmowała kompletnie żadnej inicjatywy w niczym, nie potrafiła powiedzieć co jej leży na sercu, wykorzystywała mnie - robiłem jako jej kierowca, była materialistką w dodatku sama była biedna. Jak bym ją spotkał nie powiedziałbym jej nawet czesć.

zostawiłeś ją z tego powodu, co ja swojego. z tym, że mój nie był perfidny i mnie nie wykorzystywał. dobijała mnie jego bierność, bo mi głupio było jak to ja musiałam o niego zabiegać.też musiałam zgadywać dlaczego się nie odzywa i w czym go uraziłam. jest mi obojętny jako facet. mam inne oczekiwania w stosunku do mężczyzn. do nienawiści mi daleko. bliżej do radości, że się nie zaangażowałam w związek gdzie brakowało poprawnej komunikacja , i gdzie facet nie potrafi walczyć o kobietę. czułam złość bo nie umiał powiedzieć prosto z mostu o co mu chodzi i zamiast rozwiązać problem, i pogadać- chował głowę w piasek.

"ja go zostawiałam. mogłam przez to urazić jego dumę." "Chciałabym z nim mieć normalny kontakt. Wyskoczyć na piwo, pogadać. " To piwo i podadanka ma być przed seksem czy po? A może w trakcie? :D Przepraszam bardzo... ale O CZYM chcesz niby z nim rozmawiać? Pochwalisz jego obecną partnerkę? Opowiesz o swoim obecnym? A może będziecie przy piwku wspominać jak to fajnie było czasem się bzyknąć? Kolejna naiwna, która uważa, że istnieje przyjaźń po rozstaniu, kiedy facet został kopnięty w d... Facet musiałby nie mieć za grosz dumy i honoru, żeby pójść na taki układ. zgodzi się jedynie w przypadku, kiedy po cichu liczy jeszcze na seks "z rozpędu". Może też być jeśli jest idiotą, kryptogejem albo być niedowartościowanym chłopcem. Proponuję się dokształcić. Na początek wystarczy przysłowie" - Masz, babo, placek...

no dobra. odpowiem. o seks tu nie chodzi. nie spałam z nim. to był krótki, kilkumiesięczny związek który się skończył bez większych ran. piszesz, że facet został "kopnięty w dupę", ale przyczynił się do tego swoją biernością. rozmowa nie pomogła, więc możesz uznać, że decyzja o zerwaniu nie była aż tak jednostronna. coś mu pewnie nie pasowało skoro nie zdecydował się na zaproponowanie "programu naprawczego". tematów do rozmów mieliśmy mnóstwo. to samo hobby, dodatkowo każde z nas miało swoje zainteresowania, o których lubiliśmy rozmawiać. mogłam z nim pogadać o życiu codziennym i zaczerpnąć wiedzy na tematy, którymi się interesował. Miał poczucie humoru i sposób bycia który sprawia, że jest człowiekiem odpowiednim, żeby wypić z nim przysłowiowe piwo i utrzymywać normalne relacje. Wolę mieć z nim jakiś kontakt, niż świadomość, że ciągle podgląda mój profil. Nie mam najmniejszej ochoty pchać się z buciorami w jego obecny związek i wymagam od niego tego samego. nie znam obecnej partnerki, więc nie mam co o niej dyskutować. Mogę poznać. Może jest ciekawym człowiekiem skoro tak długo się przyjaźnią. Jego znajomi, których miałam okazję poznać są ok i z niektórymi nadal utrzymuję kontakt. Chociażby ze względu na nich wolałabym mieć z nim normalne relacje. Zauważyłam, że jak mnie gdzieś zapraszają to jego pomijają. Uważam, że to nie jest przypadkowe, a skoro emocje już opadły to szkoda, żeby tak było.

mnie najbardziej bolało, że ja przez miesiąc sie jeszcze za nią uganiałem, robiłem co mogłem, byłem na każde zawołanie i robiłem wszystko o co prosiła, napisałem jej nawet połowe pracy magisterskiej, na jej obrone zapitalałem 300km samochodem po czym wracałem z powrotem, a ona coraz bardziej mnie zlewała, niczego nie chciała wiedzieć, co gorsza zaczęła flirtować z 15 lat starszym facetem brzydkim i w dodatku biednym po zawodówce jak sie o tym dowiedziałem odrazu ją rzuciłem, przez telefon powiedziałem pare brzydkich słowek i powyzywałem ją, ale nie żałuje niech suka zna swoje miejsce.

współczuję. najbardziej chyba boli brak szczerości. tyle się chociaż wymaga od osoby bliskiej, z którą się spędziło jakąś mniejszą lub większą część życia. nie rozumiem jak można kogoś katować brakiem zainteresowania i na dodatek go zdradzić z kimś brzydkim. czułabym się okrutnie poniżona przez flirt z kimś obleśnym. Jakby to było jakieś ciacho to można by to sobie chociaż zracjonalizować, a tak człowiek się zastanawia co ona w nim widziała. masz szczęście, że nie jesteś z kobietą, która kompletnie nie ma do Ciebie szacunku i że wyszło to teraz a nie x lat później. Mój ex też mnie coraz bardziej zlewał, myślał chyba, że ma mnie na własność i nie musi już nic robić.To było poniżające jak zaczęłam się pytać co robi kilka dni pod rząd, żeby się z nim umówić. Pamiętam, jak się uniosłam dumą i przestałam do niego dzwonić. przez tydzień nie miałam z nim kontaktu i nie ruszyło go to. Nigdy wcześniej nie czułam się tak olana. od mężczyzn się jednak wymaga, że będą aktywną stroną i w razie potrzeby zawalczą( on nie odczuwał takiej potrzeby), powiedzą wprost co im nie pasuje i nie będą strzelać fochów. ja się jeszcze nim przejmowałam i do niego pojechałam, żeby porozmawiać. Nie wiem dlaczego mi zależy na koleżeństwie z nim. Chyba tak na prawdę pragnę, by spojrzał mi w twarz:) Lubię go jako kolegę, ale jak myślę o tym jakim był "partnerem", to widzę w nim żółtego wielkiego kurczaka.