Proszę o pomoc/ życie w trójkącie przyjaźni damsko-męskiej

Mam 27 lat. I żyję w trójkącie, nie takim klasycznym ale równie dziwnie emocjonalnym, z którego nie wiem jak wyjść. Jestem ja oraz Oni: A i on B. Przyjaciele. Oboje po 27 lat. Zanmy się od dzieciństwa. Wspólne imprezy, wspólne spędzanie czasu. Wszyscy jesteśmy sami. Rok temu z A po kilku imprezach były jakies tam zabawy, ale nie doszło nigdy do seksu. Efektem których po dwóch miesiącach zakończyłam to. Gdy ja to skończyłam on się we mnei zauroczył. B o tym wiedział. Marzec tego roku. A dostrzega ze nic z tego nie będzie i coraz bardziej jest niemiły. Atmosfera koleżeństwa naszej trójki jest ciężka. Odsuwamy się. Zaczynam spędzać coraz więcej czasu z B. Dogadujemy się. Ale ma trudny charakter. Mam wrażenie ze czasem tęskni za kimś. Zaczyna wyglądać to jak romans. Okłamujemy A. Zaczynam się wkręcać. Kilka razy przerywamy to na kilka tygodni. Kilka razy dał mi do zrozumienia ze on nie potrafi się zakochac i inne bzdury. Aż do 3 tyg temu. Było bardzo daleko w łóżku. Nie przespaliśmy się. Powiedziałamu mu, że kończę to wszystko bo boję się, że się zakocham. On, że nei wie co ma mi powiedzieć ale rozumie. I tyle. Odsunął się. Nie rozmawialiśmy o tym. A ja nie nalegałam. Przez dwa tygodnie chodziłam do tyłu. Aż mi przeszło. Do wczoraj. Bo wczoraj się widzieliśmy. Było miło. Ale bałam się o tym porozmawiać. Dzisiaj napisałam w żartach, że to było głupie i ze juz nie będe z nim wychodzić. Zadzwonił. Że czemu, że jak i że co. Pośmialiśmy się. Potem znowu mu napisałam, że poważnie, a on że mam się wyspać. Ogólnie nasza znajomość jest bardzo pogodna. Jest miło. Nie potrafię z nim porozmawiać szczerze bo chyba boję się odtrącenia. Albo boję się usłyszeć to co doskonale wiem. Że jestem kołem zapasowym. Proszę o pomoc. Jak z tego wyjść bez rysy na emocjach.