Jesteśmy razem od 2lat

mam problem jesteśmy razem od 2lat, mamy dziecko on pracuje zagranicą ale jak wraca mieszka u swoich rodziców, do mnie i dziecka przyjeżdża tylko raz przez tydzień pobytu w Polsce. W dodatku tylko moja rodzina wie,że jesteśmy razem, bo swojej rodzinie zabronił mi powiedzieć... W ogóle mu na mnie nie zależy ale twierdzi, że jesteśmy razem... Tak bardzo go kocham, że zniosę wszystko by z nim być... Miał ktoś taka sytuację?

to chore które z rodziców ciebie nie kochało? mama? tata? oboje?

bo swojej rodzinie zabronił mi powiedzieć... ze co?zabronil? a moze ma drugą rodzine [zone, dzieci]

oboje... Ale co to ma do rzeczy?

Ja bym jak najszybciej wyrwała się z takiej patologii a o dupku zapomniała. Ale cóż, Twoje życie :)

'W dodatku tylko moja rodzina wie,że jesteśmy razem, bo swojej rodzinie zabronił mi powiedzieć' Boskie :)

Wiem, że nie ma nikogo... Często jestem u jego rodziców... Są bardzo za tym byśmy byli razem... Wiem, że to bagno ale cóż zrobić jak żyć samemu..

to se wychował babę jak ta lala!

'Często jestem u jego rodziców...' Jako kto? :)

a czemu nie chce się przyznać że jesteście rodziną?

jako matka ich wnuczka...

oboje... Ale co to ma do rzeczy? ' to jest przyczyną tego, w jaki układ sie wpakowałaś i w nim tkwisz, ze kochasz w sposób który nie daje ci szans na wzajemnośc, tak jak kochałaś rodziców, ale nie byłaś przez nich kochana. W takiej sytuacji tylko terapia u psychologa może pomóc, jesteś dorosłym niekochanym dzieckiem, nie ułożysz sobie relacji z ojcem twojego dziecka, jezeli tego nie zrozumiesz.

mam świadomość tego co mówisz "nieee" ale nikt nie zmieni moich uczuć...no a on nie chce powiedzieć swojej rodzinie bo twierdzi, że będą go do ślubu zmuszać...

nie chodzi o zmianę twoich uczuć- uczucia nie są dobre czy złe , złe jest to w jaki sposób funkcjonujesz, czyli co dają ci te uczucia, a w czym ci przeszkadzają. Czy uważasz, ze on cię kocha?

nie wiem... Nigdy mi tego nie powiedział... wiem, że miał przykre doświadczenia z partnerką przede mną... Gdy powiedział, że ja kocha wyśmiała go i usunęła, ciążę... Mimo wszystko czuje się przy nim szczęśliwa...

moje drogie dorosłe niekochane dziecko, realizujesz wszystkie punkty postępowania DNKD, zaczęłaś od stwierdzenia że jesteś samotna, potem że zrobisz i zgodzisz sie dla niego na wszystko potem stwierdziłaś , że nie wiesz czy cię kocha, a na koniec, ze jesteś z nim szczęśliwa. Popatrz na to z boku, i powiedz, czy to nie jest chore? twoja psychika jest chora, skrzywdzono ciebie, twoje pierwsze uczucia dziecka zostały odrzucone i idziesz z tym brzemieniem na plecach i w głowie, od lat, dorosłaś fizycznie ,ale nie emocjonalnie, w środku jesteś odrzuconą dziewczynką, która chce żeby ktoś ja pokochał tak jak ona kocha. Przepraszam, ale życie jest brutalne, ludzie nie traktują dobrze osób słabszych i chorych i twój facet nie nalezy do wyjątków. Jeśli dasz sobie szanse na wyzdrowienie, na odczepienie tego garba z dzieciństwa, to wtedy zmieni sie też twój układ z facetem. Innego wyjścia nie ma.

to co mam zrobić żeby on mnie pokochał? Gdybym nie dorosła emocjonalnie nie miałabym dziecka... Więc to co było kiedyś nie przeszkadza mi teraz ... Byłam w innych związkach i byłam kochana tu chodzi o tego jednego faceta

musiałabyś porozmawiać z psychologiem forum to nie kozetka

to chyba go powinnam wysłać... Ja wiem czego chce... No i chory jest dziś cały świat...

ty wiesz, czego chcesz ,ale nie potrafisz tego zrealizować, on i wie i potrafi. przegrywasz.

mam go zmusić by mnie kochał? On nie wie czego chce jednego dnia mówi, że jesteśmy razem, a następnego, że nie wie czy to ma sens...

on wie, czego chce, chce żebyś była od jego humorów zależna, nic nie musi ,może wszystko. NIe zmusisz go, zeby Cię kochał, ale możesz go zmusić aby ciebie szanował. ale do tego potrzebujesz terapii lub dużo dobrej lektury, samodyscypliny i konsekwencji.