jestem nienormalna

Nie umiem chyba kochać. Mam faceta w którym się zakochałam, jesteśmy razem 4 lata i go już nie kocham :( Nie chce mi się walczyć o związek, nie mam ochoty na seks z nim, najlepiej aby mi dał święty spokój. Z drugiej strony czasem jest fajnie jako kumpel jest świetny. Zakochałam się w żonatym facecie i wiadomo że z tej mąki chleba nie będzie, ale wkurza mnie to że nie potrafię się uwolnić od niego. Dupa zbita chyba do końca życia jestem skazana na bycie samą, każdy mój związek trwa maksymalnie 2 lata ten 4 i już myślałam że wreszcie to jest to. Kurde to moja popieprzona psychika znów to spieprzyła. :(

rzeczywiście przejebane mają faceci, którzy na ciebie trafili

ma ktoś tak? Że nie jest zdolny do uczuć ?

zastanawiam się czy przejmujesz się tym ,że nie potrafisz kochać czy z twojej strony to tylko ciekawość, że nie jesteś jedyna, która tak ma

Właśnie o to chodzi że mnie to męczy to nie tak że jestem bez serca bo bardzo mi przykro i współczuje mojemu facetowi z tego powodu, ale ja naprawdę myślałam że tym razem to jest to. A pytam czy ktoś tak ma miał bo chcę wiedzieć czy to kwestia nieumiejętności kochania czy niewłaściwych partnerów.

to jeszcze może coś z ciebie byc, skoro się tym przejmujesz :) może nie trafiłaś na tego prawdziwego i było to tylko zauroczenie nie można kogoś kochać, bo wypada, bo by się chciało

ale dlaczego nie kochasz tego ostatniego? Z powodu jakiegoś zauroczenia żonatym gościem?

ja mam tak, że gdy zdobędę to co chcę to mnie juz to przestaje po czasie interesować. I tak wkoło macieju

nie tamten nie ma nic do rzeczy. Moje uczucia wygasły już jakiś czas temu ale nie chcę go ranić. Kurde on naprawdę zasługuje na to aby go kochać.

to poszukaj innego, olej żonkosia zanim on Cię oleje - a zrobi to na 100% i zacznij od nowa, ale Ty jesteś nienormalna czy fuckIn bo się gubię?

jestem nienormalna fuckme :P Nie chce szukać bo to nie o to chodzi wychodzę z założenia że sam się znajdzie. Tylko boję się że znów będzie to samo

ale dlaczego nie ufasz? Nad tym się zastanów, ja nie ufam, bo sparzyłam się na związku z pewnym kimś zajętym, stąd pewność, że Cię też oleje, ale Ty sama nie potrafisz się zaangażować, choć piszesz, że nie potrafisz się uwolnić od uczucia do tego drugiego gościa, hm? A coś bliżej wytłumaczysz, skąd ten stan?

hmm tamto uczucie w zasadzie jest w tym wszystkim najmniej ważne. Może faktycznie brak uczuć wziął się z tego że też się przejechałam i to porządnie. Ale czy to oznacza że jestem już do końca życia wybrakowana? Bo jeśli tak to może lepiej zostać z obecnym który jest dla mnie dobry niż gonić za marzeniami.

tamto uczucie jest nieważne, ale nie potrafisz się od niego uwolnić? Jak jest nieważne, to jaki problem?

jeżeli to uczucie, to znaczy, że coś czujesz jednak i jesteś zdolna do uczuć

tak na początku czuje ale zawsze jest tak samo później wszystko znika. A tamto jest nie ważne ponieważ to jest zajęty człowiek. Pewnie minie mi jak zawsze.

Ale to świadczy, że jesteś zdolna do uczuć jednak, może postąpiłam pochopnie ostrzegając Cię przed zajętymi, może spróbuj, mnie się nie udało, olał mnie, ale skoro coś czujesz, to może warto...

może właśnie dlatego Cię ciągnie do zajetego bo w jakis sposób jest nieosiągalny dla Ciebie?

Hmm wiesz nie chcę rozbijać funkcjonującej rodziny zwłaszcza że jest tam dziecko. To uczucie jest przegrane i tyle.

właśnie też o tym pomyślałam, chociaż może jest osiągalny, pytałaś go o uczucia, wysyłał Ci jakieś sygnały, może się uda, kto wie, no chyba że ma dziecko lub dzieci...

Ja tez tak mam,tez nie potrafie kochac,z moim jestem juz 6 lat bo nie potrafie sie uwolnic (mamy male dziecko i nie chce zeby dziecko ojca stracilo).Zawsze jest tak samo,zakochuje sie i jak juz ulozymy sobie zycie to sie odkochuje... nie wiem jak to wytlumaczyc

ale może on nie wie o Twoich uczuciach, może sama dążysz do samozagłady uczuciowej, mówiłaś mu, co czujesz?

może faktycznie coś jest w tej nieosiągalności już sama nie wiem, pod tym względem mam nasrane w glowie :(

Wie o uczuciu, mówiłam mu on niby też, ale ano on ani ja nie chcemy aby odszedł od rodziny

w sumie to i ja mam podobny problem, caly czas potrzebuje wrazen, w swoim zwiazku czuje sie jak mamuska, a nie jak kobieta i brakuje... i ciagnie... a nie chcem.

Hmm nie sądziłam że jest nas aż tyle.

kazdy boi sie odezwac na kafe bo zaraz nas zjada, a tak naprawde to nie jest latwe zyc w ten sposob i walczyc z sama soba

ja jestem niezdolna do uczuć, bo przeżyłam traumę, ale moje uczucia były nieskonsumowane, takie fajne, iskrzyło między nami i nagle BĘC, po kilku miesiącach nagle się oddalił i KONIEC PIEŚNI. Do dziś nie wiem właściwie, co się stało. Ale ja nigdy nie mówiłam o tym, co czuję, tak że jesteś szczęściarą, że coś do niego czujesz i on do Ciebie

Akurat to że zjadą to mam głęboko gdzieś. A ta walka jest wykańczająca ileż można zaczynać od nowa, nie mówiąc i zranionych osobach które sie zostawia za sobą.

zjadą, zjadą - temat żonaty zawsze jest nieco kontrowersyjny, bo one myślą, ze to ich mąż