czy to nie ironia losu?...

czy to nie ironia losu ? ignorujemy tych , którzy nas uwielbiają . uwielbiamy tych , którzy nas ignorują . kochamy tych , którzy nas ranią i ranimy tych , którzy nas kochają

tak, życie jest powalone. I gdzie ta odwzajemniona miłość??? Zawsze jednej stronie zależy wiecej.

los cierpliwy ale sprawiedliwy :O a drugie powiedzenie... los nierychliwy ale sprawiedliwy :O kto sieje wiatr ten zbiera burze :)

" kochamy tych , którzy nas ranią" z tym sie nie zgodze nigdy w zyciu tylko jeden chłopak którego kochałam nie dał mi popalic wiec wciaz do niego tli sie moja miłosc natomiast do tych co byli nie fair w sotusnku do nie nic nie ma i gowno mnie obchodza

a potem wyrastamy z dziecinnych zabaw...na szczęście!

nie jestem dzieckim blizej mi do 30 niz 18stki;)

"czy to nie ironia losu ? ignorujemy tych , którzy nas uwielbiają . " no to badz ze wszystkimi którzy cie uwielbiaj :) niemozliwe? no jak? :) osobisie wybieram tego którego równiez bede uwielbiac :) "uwielbiamy tych , którzy nas ignorują" napewno :O predzej sie wkórwiamy i bardziej nienawidzimy "kochamy tych , którzy nas ranią i ranimy tych , którzy nas kochają" no z tym sie zgodze poniewaz obcy ludzie mniej dla nas znacza niz osoby kochane i kochajace dlatego bardziej boli cios od nich niz od osoby obcej ale co jest najlepsze...jesli tych ciosów dostaniesz duzo juz cie nic nie rusza i bardziej zaczynasz ignorowac i traktowac jak kazda inna obca osobe