Rodziny wielodzietne a ubóstwo

Dlaczego rodziny które tkwią w kiepskiej sytuacji materialnej bardzo często mające dwójkę lub trójkę dzieciaków decydują się na trójkę (ci co mają dwoje) bądź czwórkę? ostatnio rozmawiałam ze znajomą która ma jedno dziecko i niespecjalnie im się finansowo powodzi, ona nie pracuje b oopiekuje się 2 latnim synkiem a jej mąż pracuje fizycznie od rana do wieczora i ona chcę jeszcze jednego malucha, ba , nawet namawia męża by już się starać, powiedziała mi że marzy jej się minimum dójeczka i że nie przeszkadzają jej domowe obowiązki i praca nad dzieckiem. Znam jeszcze kilka takich rodzin któe postawiłyna szali zdrowie i życie materialne itniejących swoich dzieci dla kolejnego dziecka bo jak wiadomo kazdy kolejny maluch nadszarpnie budżet domowy i uskąpi życie domowników. Ja rozumiem że ktoś powie, słuchaj autorko ale są rzeczy ważniejsze od pieniędzy, danie życia nowej osobie jest nieocenionym darem ....tylko według mnie żyjemy w materialnym świecie, musimy jeść , używać prąd i gaz, ubrać się i wiele wiele innych a do tego wydatki na dzieci rosną wraz z wiekiem. Dlaczego osoby które materialnie mało mają chcą sobie to wynagrodzić kolejnym dzieckiem? Czy możliwe by był to "cukier" na biedę? Bo jeżeli tak to chyba tylko na chwilę a jak się zaczną wydatki to rozłożymy przed dzieckiem ręce. Zauważyłam też taką prawidłowość że im bogatsza rodzina tym mniej dzieci. Sama mam jedno dziecko i w trójkę wraz z mężem żyje nam się całkiem nieźle ale przy dwójce byłoby już gorzej i trzebaby pewnie było szukać prac dodatkowych czyli też czasu dla dzieci mniej . O drugim póki co nie myślę choć znajome się dziwią (te mające po dwójkę lub trójkę dzieci)

kazdego zycie i kazdego sprawa, Ja osobiscie lubie wielodzietne rodziny

ktoś podtrzymać kafe,czemu nie ich potomstwo

a co ci do tego? to co dla ciebie wydaje sie dziwne dla innych moze byc czyms normalnym. jest wiele rzeczy an swiecie ktorych nie rozumiem ale kazdy robi jak uwaza i sie nie zastanawiam nad tym. kazdy jest inny wiec rob ja uwazasz za stosowne i zostaw innych robic swoje

Szczerze mówiąc też się kiedyś nad tym zastanawiałam. I nie chodzi mi o normalnych ludzi żyjących skromnie, ale o rodziny, gdzie brakuje pieniędzy na podstawowe rzeczy, w tym jedzenie. Takie bezmyślne podejście tylko krzywdzi te dzieci. No ale cóż..

Ależ ja nie krytykuję i nie osądzam a tym bardziej nie tykam tych osób (zarzut że mam się odczepić). To zwykły temat i ciekawość a natchnął mnie artykuł z onetu więc mnie zaciekawiło ..także oburzonym od razu mówię że tu nie chodzi o to czy lubimy takie rodziny czy nie bo nieby dlaczego miałabym nie lubić , tu chodzi i samą ciekawość skąd bierze się odwaga na wielodzietność przy słabym budżecie i tyle.

Ja jak już wspominałam mam takie osoby w swoim gronie ale wcześniej nie zastanawiałam się nad ich sytuacją choć obecnie zaczynam się dziwić że wybrali taki los. Oni nie są szczęśliwi bo szczęście psuje brak pieniędzy (ciągły) a każde kolejne dziecko było szczęściem na początku (sama ciąża to ogromna radość ) a potem już było coraz ciężej i ciężej i zaczynały mniej pedagogiczne podejścia do maluchów bo wiadomo że jak ciężkie zycie to i zmęcznenie większe i rozmowy nerwowe i podniesiony głos i ciągle ta nerwowość a bo dzici hałasują a mąż jeszcze nie został wypłacony a już brakuje na życie i tak w sumie najczęściej jestem świadkiem takiegho użalania się odkąd pojawiło się u znajomych trzecie dziecko , wcześnie było w miarę ok i starczało nawet na kino dla dzieciaków i na jakieś wyjścia a teraz i żywność jest tej najniższej półki i ubrania znajoma cieszy sie jak dostanie (nawet po kimś) ...jedym słowem są zmęczeni codziennością . Wszystki ich maluchy były planowane (ostatnie 2 lata).

Wydaje mi się, że sympatia lub antypatia nie zależy od ilości dzieci i sytuacji materialnej. Chociaż nieraz ogarnia mnie irytacja, gdy widzę w TV rodzinę z przypuśćmy 10 dziećmi, gdzie warunki są gorzej niż złe i matka dzieci płacze do kamery, że nie ma pieniędzy. No ale jak ma mieć, skoro ani godziny nie pracowała zawodowo, tylko co roku rodziła kolejne dzieci? I na dodatek taka kobieta przeważnie zaraz po urodzeniu dziecka znów zachodzi w ciążę, rodzina się powiększa, warunki pogarszają i błędne koło się kręci. I nie ma tu mowy o żadnej odwadze, tylko o lekkomyślności.

Lidia 28 a ty sama z soba jestes szczesliwa??? wydaje mi sie ze nie

moim zdaniem jezeli chodzi o rodziny skrajnie biedne to moze zyja w przeswiadczeniu, ze jak bog da to bog wychowa albo oni wlasnie nie mysla a te rodziny gdzie jest bieda i patologia to sa to zazwyczaj ludzie niezaradni zyciowi i chyba ograniczeni bo jak mozna swiadomie sprowadzac dziecko w taka rodzine? A znowu takie rodziny gdzie jest srednio finansowa a po kolejnym dziecko bedzie tylko gorzej to sama nie wiem o co chodzi... Ja mam jedno dziecko a na drugie zdecyduje sie dopiero jak zmienie prace i jak bedzie mnie stac na wieksze mieszkanie bo mam kawalerke i w mojej obecnej sytuacji mieszkaniowej i materialnej (jestem na wychowawczym) to nie zdecyduje sie na drugie dziecko.