Czy ktoś tak ma?

Gardzę ludźmi, na każdym kroku. Jak kogoś lubię to znaczy że jest wyjątkiem spełniającym moje oczekiwania. Lubię bo jest miły, sympatyczny ,skromny, ambitny, sumienny, lojalny. Ktoś kto nie ma tych cech jest automatycznie moim wrogiem. Najczęściej uważam ludzi za głupich, zarozumiałych, miałkich, nudnych, konserwatywnych, konformistów, zdrajców, tchórzy. Nie lubię ludzi którzy są mało emocjonalni, którzy mają 186 przyjaciół na portalu, którzy oglądają polskie seriale, pornosy, gadają o bzdetach, grają na komputerze, czytają science fiction.

Problem (dla Ciebie) w tym, ze takie podejscie wykazujesz glownie dlatego, ze nie kochasz siebie, przez co w taki sposob odnosisz sie do innych. Sam tak mam czasami :x

Ależ ja kocham siebie i swoje towarzystwo. Tylko nie lubię ludzi którzy traktują wszystko powierzchownie, lubią szopki i przedstawienie, kupujaą sobie godność pieniędzmi, udają wspaniałych obywateli jak się im patrzy na łapy a jak nikt nie widzi to kradną ile wlezie

nie toleruję ludzi do których nie mam 99 % zaufania, nie widzę potrzeby kontaktów z nimi

Cóż, rozumiem cię. Świat robi się byle jaki, ludzie karleją intelektualnie i emocjonalnie. To frustrujące.

Sposob w jaki piszesz pozwala miec troche inne zdanie na ten temat, ale to sprawa drugorzedna. A jesli chodzi o glowny watek to przeciez najlepiej czujemy sie w towarzystwie osob, ktore posiadaja podobne cechy. Piszesz, ze lubisz jak ktos "jest miły, sympatyczny ,skromny, ambitny, sumienny, lojalny". A osoba, ktora gardzi innymi, zle o nich mowi, uwaza, ze inni sa glupcami, mimo wykazywania pewnych cech lezala by w kregu osob, z ktorymi moglabys sie zadawac?

jak najbardziej, ja uwielbiam ludzi takich jak ja.

do Iza przelotem Izo, ale przyznasz przecie, ze tony kochanego miesa armatniego w postaci klubu nikow - nie sa wstanie pobudzic do zycia naszej masy szarej mozgowej w odpowiedniej prop. a co za tym idzie - spelnionej potrzeby utrzymania higieny psycho-fizycznej.