poznałam kogoś. rozmawialiśmy dwa razy

na bardzo oficjalnej stopie, a ja nie mogę przestać o nim myśleć :(:( pracujemy w tej samej firmie :( on ma żonę. nigdy nie byłam zakochana :( nie wiem nawet, co czuję :(

a jak jego żona by się czuła? pomyslałaś?

a co mnie jego żona obchodzi? mam zamiar zniszczyć to małżeństwo :(

dzięki, podszywie, nie mam zamiaru rozbijać żadnego małżeństwa. nie zamierzam nawet poznawać go bliżej. wolę unikać, ale tak mi ciężko na sercu. Jestem chorobliwie nieśmiała i nie w głowie mi to. przestańcie, od razu rozbijanie małżeństwa :(

chcesz tylko aby cię od czasu do czasu ruchał i nic więcej?

no to czego ty chcesz?? Nic nie rób, nie spotykaj się z nim to ci przejdzie.

napisałam, ze czegoś chcę? nie. po co wyciągacie niepotrzebne wnioski? jestem smutna, sama, i tak chyba zostanie :( tyle tylko z życia.. myśleć o kimś i nie móc go mieć.

chciałam się pożalić. nic więcej.

no to się poużalałaś nad sobą. Lepiej? ;)

nie bardzo :) nie pomogło. I tak mi smutno

myslisz o nim bo jestes samotna a facet poswiecil ci troche uwagi, co zapewne wynikalo z dobrego wychowania itp. Przeciez zawsze rozmawia sie ze wspolpracownikami i zazwyczaj ejst sie milym ale to nie oznacza ze ta osoba cos do nas czuje itp. Uwazaj zanim sobie cos uroisz i poszukaj sobie kogos kto nie ma zony, dziewzyny itp

pamiętam o tym. Jak pisałam, jesteś straszliwie nieśmiała i mam kompleksy, a on jest taki.. nie dla mnie. Ja sobie tylko pomarzę cichutko i w samotności. Nic więcej :( Nawet nie chodzę tam, gdzie on pracuje, a widywać go muszę tak ze dwa razy w miesiącu. Mnie wystarczy.