Nie chcę mieć dzieci z moim mężem

mam nadzieję, że ktoś mnie tutaj zrozumie i nie napiszecie od razu, że wydziwiam... :( mam męża... na początku wielka miłość, namiętność itd., zaczynaliśmy od zera jako studenci, później wszystkiego dorabialiśmy się razem. teraz po kilku latach jak to zwykle bywa ta namiętność gdzieś zniknęła, ale dobrze nam się razem żyje, mamy o czym rozmawiać... przekonaliśmy się, że mimo wszystko razem jest lepiej niż osobno... problem pojawił się odkąd skończyłam 30-stkę. zaczęłam wtedy myśleć o dziecku i jak spojrzałam na mojego męża to oblał mnie zimny pot... dziecko bez namiętności, tak po prostu? a jakim on będzie ojcem? dla mnie jest ok (przyzwyczaiłam się), ale dla dzieci będzie nudny, nie zdobędzie autorytetu, zaczęły mnie prześladować dziwne myśli, że mąż, którego kocham, nie będzie zbyt dobry na ojca moich dzieci :( to jest straszne, nie umiem sobie z tym poradzić :(

facetowi nie dawała jakby w moich oczach był zerem jesteś głupia i wal się na ryj

Nie zdobędzie autorytetu u dzieci, bo jest nudny? A myślisz, że dzieci potrzebują klowna za ojca? Dzieciom potrzebny jest tata, który będzie kochał je i ich matkę, stworzy im bezpieczny i ciepły dom.

powiedz mężowi to, co tu napisałaś. pozbędziesz się głupich dylematów :o

Trudno żeby był autorytetem dla dzieci, jeśli Ty zawsze będziesz go podważała, a z Twojej wypowiedzi właśnie to wynika... trudno też już teraz pisać i myśleć o takich sprawach, nie byliście z mężem nigdy w takiej sytuacji, nie macie dzieci, wszystkiego będziecie się uczyć od początku, sami będziecie się starać, by być autorytetami dla swoich pociech, każdy rodzic tego pragnie, myślę, że Twój mąż też

Wodogłowie z parkinsonem na dokładkę zespół miauczącego kota. Współczuję autorce. To nie jej wina że się taka urodziła

Powiedz, do czego musiałaś się przyzwyczaić i wyjaśnij dokładnie dlaczego uważasz, że Twój mąż nie będzie dobrym ojcem. Co, wg Ciebie, na to wskazuje?

ale ja już tak w życiu mam, że jak się za coś biorę to chcę żeby było najlepiej jak potrafię, więc będę robiła wszystko, aby być doskonałą matką, a mąż? skąd mam wiedzieć czy sprosta zadaniu? paraliżuje mnie ta myśl... już lżej mi się myśli o byciu samotną matką niż dzielić wychowanie dzieci z nim...

A czy ktoś Ci obiecywał że wiecznie będzie między wami namiętność? Czy Twoim zdaniem życie kręci się wokół namiętności czy sexu ? Dlaczego zakładasz od razu że nie będzie dobrym ojcem, że dzieci nie będą miały w nim autorytetu? Ma już dziecko, że się o tym przekonałaś? Na podstawie czego tak stwierdzasz? Mój mąż np z moich wcześniejszych obserwacji z relacji on:dziecko z rodziny był niby opiekuńczy, troskliwy itd A co się teraz okazuje, nie ma żadnego kontaktu z dzieckiem, pracuje na jego utrzymanie itp rzeczy, ale nie ma np cierpliwości, krzyczy na niego,nie potrafi z nim rozmawiac itd. A skąd możesz wiedzieć jaką matką Ty będziesz, a może Cię to przerośnie?

Ale dlaczego wątpisz w męża? Coś musi być tego powodem.

Problem polega chyba na tym, że jestem choleryczką, a mąż flegmatykiem.... i ostatnio jakbym przejrzała na oczy... że jakiekolwiek działania i jakakolwiek decyzja w naszym małżeństwie jest moją decyzją... po prostu odpuścił pod każdym względem i stwierdził, że przestanie się odzywać, działać, decydować i usunie w cień, skoro jestem szybsza, głośniejsza i bardziej dynamiczna w działaniu, ehhhhhh

i właśnie tego się boję, że to ja będę ojcem dla dzieci w tym związku :(

myślę, że mąż powinien zacząć napierdalać autorkę tłuczkiem do mięsa. wtedy wydałby się jej męski i interesujący

A dziwisz mu się? Skoro za każdym razem go poprawiałaś i udowadniałaś, że wszystko robisz lepiej - sam w to uwierzył, dał sobie spokój i oddał Ci stery. Twój post, to kolejny dowód na to, że mężczyzna, w żadnym wypadku, nie może pozwolić, żeby kobieta weszła mu na głowę:(. Mam nadzieję, że panowie też to czytają.

biedny facet :( zdominowałaś go totalnie.

Z drugiej strony pomyśl sobie, jak wyglądałby Wasz dom, gdybyście oboje byli cholerykami:(. Dzieci chyba miałyby nerwicę wtedy.

no ok, dał się zdominować... i co dalej? jestem załamana, bo przez to straciłam do niego resztki szacunku, stał się niemęski, skoro mała, chuda blondyna potrafi go zakrzyczeć, to jak można mieć z nim dzieci? jak z tego wyjść? jak to odkręcić? jejku :(

Ale jesteś lewa :o

on właśnie jest bardzo męski i opanowany. przecież nie będzie tupał nogami i skrzeczał jak jakieś głupie babsko :o

drenażysta, lepiej weź sobie sprawdź w słowniku co znaczy spolegliwy

a moze wlasnie gdy pojawi sie dziecko, Twoj maz sie zmieni?? wejdziecie w inny tryb zycia, moze dziecko wplynie na niego. poza tym, jesli chodzi o Wasze zycie intymne, moze wlansie po ciazy ono sie poprawi? mam znajome, ktore wlanie po urodzeniu dziecka odkrywaja seks na nowo. przynajmniej tak mowia, ze dopiero teraz (a sa po 30tce, a ich dzieci maja po pare lat) najczesciej przebywalyby w lozkach.

bo bedzie nudny? czy ty wiesz czego dziecku potrzeba? dziecku potrzeba stabilizacji i poczucia bezpieczenstwa, a nie zabawy od zabawy to ma kolegow zreszta ty takie dziecko jestes, bo on ci zapewnil to poczucie bezpieczenstwa z ktorego skorzystalas chetnie startujac z nim w zycie, tyle ze docenic tego nie potrafisz ktos tu dobrze napisal, powiedz mu to, ze jest zbyt nudny na ojca twoich dzieci, to nie bedzie problemu

ja się właśnie boję zaryzykować... zresztą posiadanie dziecka nie powinno być ryzykiem, albo naiwną nadzieją, że jak się urodzi, to będzie lepiej... to przykre. czasami zazdroszczę moim puszczalskim koleżankom, które mają już kilkuletnie dzieci... co prawda niektóre są samotnymi matkami, ale dziecko jest owocem prawdziwej miłości, a nie...

powiedziałam mu to, ale on ma o sobie tak wysokie mniemanie, że nie przyjmuje tego do wiadomości....

Dzieci puszczalskich koleżanek są owocem prawdziwej miłości? Nie chcę wiedzieć, czym dla Ciebie jest miłość

namiętności miało być...

Szczerze mówiąc wydaje mi się, że spokojny flegmatyk byłby dużo lepszym mężem niż choleryczka. W nim dzieci miałyby oparcie i świadomość stabilizacji - to on właśnie byłby autorytetem. Poza tym napisałaś o dzieciach jakbyś miała zamiar je zaprogramować - szczerze mówiąc wątpię w twoją gotowość nie jego...

"a znacie make life harder? drenażysta, lepiej weź sobie sprawdź w słowniku co znaczy spolegliwy" "przekonaliśmy się, że mimo wszystko razem jest lepiej niż osobno..." Nie kumasz kontekstu to nie rób takich sugestii. Ktoś usunął mojego posta choć napisałem tam prawdę wynikającą po prostu z natury kobiecej. Jeśli administratorom się coś nie podoba to proszę zajrzeć do dokumentu, którego tytuł zamieszczam. Dokument został opracowany przez kobietę na podstawie wypowiedzi kobiet z podobnymi problemami. Wiele pań w podobnej sytuacji znajdzie tam potwierdzenie tego co napisałem. Odnośnie stosowania antykoncepcji hormonalnej i postrzegania mężczyzny przez kobietę to również nie są wyssane z palca teorie. Pozdrawiam i życzę udanego poczucia winy. Rotating Polyandryand its Enforcerers Womens Infidelity Living in Limbo

Widzisz, ( czytając tylko Twoją wypowiedź/opis)> Kobieta chce mieć dziecko z mężczyzną ( mąż, czy nie mąż mało istotne ) jeśli widzi w nim kogoś kto może dać jej ( kobiecie ) i jejj dzieciom bezpieczeństwo ( jakkolwiek to rozumiemy - dom, jedzenie, kasę na ciuchy, szkołę, wiedzę itd ) widoczniew coś co Tobie w tym przeszkadza, blokuje. Soko jeśt partner, ślub razem jesteście to co was łączy???

napisz coś więcej, bo ciekawie i rozsądnie piszesz :)