Dziecko czy to dobry moment??

Witajcie, Mam pewien dylemat, od grudnia br będę osobą bezrobotną, (redukcja etatów) mój mąż namawia mnie abym nie szukała pracy nowej tylko zajęła się domem i abyśmy się starali o dzidziusia. A ja bym bardzo chciała tylko boje się tych miesięcy samotności, ponieważ mój mąż pracuje całymi dniami. W mieście w którym mieszkamy jestem bez żadnej rodziny. Finansowo dalibyśmy sobie radę, ale ja zawsze pracowałam i przeraża mnie fakt siedzenia w domu bez pracy, a z drugie strony dziecko jak nie teraz to kiedy?? Jak znajdę pracę to znowu będzie czekanie na odpowiednią umowę i decyzja o dziecku się odsunie. Z jednej strony nie chce czekać ponieważ chce dziecka, ale zawsze chciałam pracować i do tej pory pracowałam, a jak zajdę w ciąże to boje się tej samotności.. Dziewczyny doradźcie mi.

eee trzeba było zajść w ciąże wcześniej - ze 3 m-ce przed zwolnieniem - to by było najlepsze - zwolnić by cię nie mogli - mogłabyś całą ciąze pracować albo siedzieć na l4 - potem macierzyński płatny i jak po nim by cie zwolnili to bezrobocie płatne ja myśle żebyś poszukała pracy nowej a starać o dziecko zawsze możecie się - bo to nie jest takie szybkie nieraz - i los zdecyduje czy bedzie dziecko czy praca czy to i to

Mam prawie identyczną sytuację ale u nas decyzja pode jęła się prawie sama, jestem w 8 tygodniu. Zawsze będzie jakiś argument że to niedobry moment więc czasem trzeba iść na żywioł;-)

marzę o wpadce bo samemu się zdecydowac trudno też mam brak stabilizacji zawodowej a zegar biologiczny tyka (okolice 30tki)

ja jestem w troche podobnej sytuacji. chce odejsc z pracy (pracuje tu ok 2 lat), ale wtedy odloze decyzje o dziecku na kolejne ok 2 lata. z drugiej strony nie wiem czy uda mi sie szybko zajsc w ciaze (jak sie zdecyduje) i podczas ciazy planuje pracowac - ale meczyc sie w tej firmie no nie wiem musisz jeszcze wziasc pod uwage, ze jesli bys byla na wychowawczym to masz ciaglosc pracy - jak nei bedziesz nigdzie zatrudniona to lata spedzone w domu nie licza sie do stazu

"marzę o wpadce bo samemu się zdecydowac trudno" myslalm, ze tylko ja tak mam :D:D:D

nie a piszę naprawdę szczerze to najlepsze rozwiązanie - staną przed faktem dokonanym...ale jak wpaść jednoczesnie nie starając sie ? :O

To się nazywa wpadka kontrolowana;-) kochać się i nie myśleć czy można zajść czy nie;-) i wychodzi zwykle samo.

jakie to zycie jest przewrotne - kiedys wpadka byla w mojej glowie najgorza rzecza ktora moze mi sie przytrafic a dzis to moje marzenie....

ja pamietam jaka tragedia bylo podejrzenie ciazy na poczatku zwiazku z moim obecnym mezem - teraz mielibysmy juz odchowane dziecko;)

no wlasnie nie - dla mnie jak sie nie zabezpieczasz w zaden - nawet najmniej skuteczny sposob - to nie jest wpadka bo masz swiadomosc ze to sie moze zdarzyc i w sumie godzisz sie z tym iwec poniekad sie starasza ja chce zeby to sie ztalo...ekhm ..poza mna :P

Hej, Sama miałam podobny dylemat, ale w moim przypadku zadecydował los. I uwierz mi wszystko ułożyło się bardzo dobrze, wystarczyło trochę czasu, spokoju i cierpliwości. Podobnych historii jest mnóstwo. Tutaj dowiesz się więcej www.witalnamama.pl Macierzyństwo nie niesie za sobą samotności, Twój partner zapewne będzie chciał spędzać z Wami tak wiele czasu jak to tylko będzie możliwe. Jestem przekonana, że będzie Cię wspierać i pomagać. Nie ma takich spraw i sytuacji z których nie dałoby się wyjść. Musisz uświadomić sobie czego tak naprawdę w tej chwili bardziej chcesz.

wszystkie moje znajome, majace dzieci - zarowno te, ktore wpadly jak i te, ktore planowaly, mowia, ze jakos wszytsko sie samo uklada i nie zaluja

Ale dlaczego samotności? Nawet jeśli nie masz rodziny, masz pewnie jakies koleżanki z którymi mogłabyś się bardziej zbliżyć. Poza tym, jak na świecie pojawi się dziecko, będziesz narzekała raczej na brak czasu niż jego nadmiar ;) A na spacerach, w parku, placach zabaw z pewnością poznasz sporo innych matek. Musisz tylko świadomie podjąć decyzję, zastanowić się czy w ogóle chcesz dziecka.

Dziękuje wszystkim za dobre słowa, tylko u nas sprawa się komplikuje ponieważ ja jestem po dwóch poronieniach. Aby utrzymać ciąże musze przyjąć szczepionki z krwi męża no i jak przyjmiemy te szczepionki wtedy musimy się starać o dziecko. Kuracja koszt ok 5tyś zł. I co się waham cały czas :(