Która chcialaby mieć drugie dziecko a jej mąż nie chce

Do MMORELKA. Masz racje, ze moze troche to egoistyczne z mojej strony ale to wynika z tego, ze zawsze ale to zawsze marzyłam o córece i dalej bardzo pragne ją mieć. Mam cudownego synka ale chciałabyma bysmy równiez mieli coreczke. I uwazam sie za ambitna osobę, skońćzyłam studia, pracuje w urzedzie, gdzie obecnie przebywam na urlopie wychowawczym. UWazam, ze jak sie chce to mozna wszytsko pogodzic, prace, dom, wychowywanie dzieci i inne przyjemności. KWestia tylko dobrej organizacji:) A przeciez i tak większośc obowiązkó jesli chodzi o dzieci będzie spoczywać na mnie.

mnie się wydaje, że problem tkwi w Twoim podejściu autorko. Piszesz, że jak bedzie drugie dziecko to na męża spadnie cała odpowiedzialność finansowa- myślę, że on tego się boi. Widać, że z kasą u was ciężko skoro mówi, ze on też chciałby coś od życia. Ja na Twoim miejscu wstrzymałabym się, wróciła do pracy i wtedy do tematu wróciła.

ja tez bym nie zrzucała calej odpowiedzialnosci za utrzymanie rodziny na męża, bo facet zwyczajnie jest przerazony. A co jezeli bedzie drugi chlopiec bedziesz próbowała az do skutku? NIe zawsze mamy to co chcemy, czasami trzeba umiec z czegso zdezygnować skoro was nie stac narazie, moze za jakis czas...

Wiecie co, czasmi dobrze jak tak inne osoby sie wypowiedzą. Przed rodziną czy znajomymi nie poruszam takich tematów, bo co ich to obchodzi jakie my mamy spory w domu... Ale w sumie fakt, jak juz bedzie drugie to nie bedzie odwrotu, wiec lepiej poczekac i za jakis czas pomyslec. I synus bedzie strszy, wiec moze bedzie łatwiej... Tylko ja sie boje, ze ja sie zrobie wtedy wygodna i mi sie nie bedzie chciało pzechodzic znowu przez to samo... Ale tego akurat nie przewidze.

a przy drugim dziecku zostałabys na wychowawaczym czy zaraz po macierzynskim idziesz do pracy? bo to tez ma ogromne znaczenie co dwie pensje to nie jedna

Pewnie jakis czas posiedziałabym w domu... Wtedy synuś miałby z 3 latka a drugie pol roku... Ale jak tak z Wami pisze, to coraz bardziej dochodze do wniosku ze lepiej poczekac np z 3 lata. Bo tak jak juz dwojka dzieci, to naprawde moze byc ciezko. Znowu przez jakis czas zero wyjsc, dalszych wyjazdów czy nawet spotkan ze znajomymi. Bo przeciez dwojke dzieci i to takich małych ciezko bedzie babcią zostawic.A nAwet jesli chodzi o mnie, to chyba tez czas zadziała korzystniej... Moze za jakis czas naucze sie wiekszej cierpliwosci do dzieci, bo teraz czasami mi jej brakuje np. w przypadku mojego synka. A co dopiero przy dwojce rojbrującej po mieszkaniu. BOZE JESTEM BEZZNADZIEJNA!

Przez to parcie na dziewczynke zaczyna mi odbijac!

ja mam jedno dziecko akurat dziewczynke ma 15 miesięcy i narazie nie chce miec drugiego ze wzgledów finansowych, nie jest źle ale poki dzieci małe wydatki też sa jeszcze stosunkowo niewielkie ale potem wyprawki do przedszkola, w szkole non stop wydatki, wakacje nrazie jest dobrze jak jest. Najwyzej moja corka bedzie jedynaczką, nie bede rozpaczala z tego powodu.

To mamy dzieci w podobnym wieku, bo moj mały skonczy za 5 dni 17 miesiecy.

kolosola- ile ty masz lat?? Bo jak Ciebie czytam to naprawde myślisz jak dziecko. Dziewczynka to nie tylko różowe kitki- to człowiek- mały, bo mały ale człowiek! Trzeba mieć dla niego czas, cierpliwość, pieniądze. Ja mam jedna córke- dwulatke. Drugiego nie chce- chce dac jak najwiecej temu jednemu, chce moc wyjsc czasem z mężem na piwo, a nie chce podzrucac na razie dziecka do babci na noc- tak zdecydowaliśmy. Dzieci to duza odpowiedzialnosc- takze finansowa.

Mam 27 lat i sama widze, ze przez to parcie zaczyna mi odbjac.

kolosola fakt mamy dzieci w podobnym wieku wiec pewnie podobnie jak ja czujesz ulge ze juz dziecko jest nieco wieksze i coraz bardzeij samodzielne, jest z nim kontakt. Jak sobie pomysle ze musialabym od poczatku z takim maluszkiem non stop przy piersi, nie moglam nigdzie wyjsc bo caly czas wisiała na mnie itp to mi sie ode chciewa ;).

kolosola- dobrze, ze sobie z tego zdajesz sprawę :)

fakt, to jest ten minus. Bo z takim wiekszym maluchem mozna sie juz bardziej porozumiec. A Twoja corka duzo mowi? Bo moj jakos nie jest chetny. Woli bardziej pokazywac paluszkami co chce, albo mnie gdzies ciagnąc za reke niz powiedziec chociaz w jednym słowie o co chodzi.

wlasnie moja wcale nie mowi poza takimis takimi "mamamamama", "papapapa", i jakies takie niezbyt swiadome sylabizowanie troche sie martwie ale duzo rozumie wiec cierpliwie jeszcze czekam, pediatra jeszcze nie widzi powodu do niepokoju. wazne ze rozumie duzo

Jak macie ochote to zapraszam do wygrania stroju karnalowego dloa waszych pociech, bardzo latwo wygrac i jest duzo nagrod :) http://www.dane-miast.pl/site/mama_tata_dziecko.html

to mj tez: mama, baba, baa albo ciągle mowi mooje. Ten etap "moje" trwa juz odłuzszego czasu. Mam nadzieje, ze w koncu mu przejdzie. Ja jeszcze tez sie az tak nie martwie tylko czekam. Al e jak patrze na inne dzieci to moj naprawde mowi mało. Jak byłam kiedys u kolezanki i jej 20 miesieczny maluch krzyknął podczas zabawy "Cholera, babcia idzie!" to az mi pola opadła do samej ziemi :)