Kłopot w związku

Witam, chciałam się Was forumowicze poradzić. Kończę teraz dosyć 'męskie' studia, więc nie mam żadnej przyjaciółki żeby się wyżalić.. Ze swoim chłopakiem jestem już 4 lata, przed tym dłuuugo musiał walczyć o moje zainteresowanie swoja osobą. Po półtora roku związku zamieszkaliśmy razem (z wygody, bo taniej studentce mieszkać w mniejszym pokoju ze swoim chłopakiem niż wynajmować pokój z obcą osobą). Dobrze nam się razem żyje, pracujemy i studiujemy dziennie, mamy dobre zawody i już mamy tytuły inżyniera. Tyle tytułem wstępu.. Problem mam taki, że mój chłopak otwarcie mi przyznał, ze nie chce się żenić - tłumaczy to tym, że jego ojciec jest alkoholikiem i on będzie zachowywał się identycznie (chociaż ja żadnych skłonności do tego nie widzę). Nigdy go nie zmuszałam, nie namawiałam ani długo o tym nie rozmawialiśmy, bo on nie lubi tego tematu. Ja wiem, że bez niego trudno mi będzie w życiu, bardzo go kocham, i jak na nasz młody wiek naprawdę dużo przeszliśmy nawzajem się wspierając. Ale czy dalej ciągnąć taki związek? Wiedząc, że nie zaprowadzi mnie pod ołtarz, że w przyszłości w każdej chwili będzie mógł skończyć związek? Czy warto być z chlopakiem, który ma gdzieś, że mam cholernie miękkie serducho, że odnoszę sukcesy zawodowe i naukowe i całkowicie mnie w tym nie wspiera? Z drugiej strony wystarczy że popatrzę w jego roześmiane oczy i wiem, ze trudno będzie z kim innym być bardziej szczęśliwym..

trudny temat, Ty wiesz o tym, że zżyliście się i z żadnym innym nie będzie lepiej i fajniej, On się przyzwyczaił i innej raczej nie szuka, coś Was łączy wspólnego, minęły cztery lata małżeństwa bez papierka i teraz pytanie, czy papierek jest najważniejszy ? podobno w UK jest przyjęte, gdy razem mieszkają ponad dwa lata to jakby w związku byli bez papierka, więc nawet sądy to honorują, czy papierek jest aż tak istotny w waszym związku ?

Nigdy w ten sposób o tym nie pomyślałam. Jednak jeżeli zrobilibyśmy ten krok wiedziałabym, że on czuje do mnie to samo co ja do niego. Poza tym kwestia jakiegoś rodzaju bezpieczeństwa i stagnacji - bo tego mi na pewno będzie trzeba w moim rozpędzonym życiu.. Jeszcze niedawno marzyłam o ogromnym ślubie, z białą suknią, orkiestrą, skrzypcami i setką gości, o zaręczynach na środku krakowskiego rynku w miejscu, gdzie pierwszy raz powiedziałam mu, że go kocham. Teraz moim największym marzeniem jest, żeby ot, tak, pójść do urzędu stanu cywilnego, popatrzeć sobie w oczy i powiedzieć: tak, chcę z tobą spędzić resztę życia

swoją osobą? czy może sobą? śmieszy mnie używanie na każdym kroku 'moja osoba', 'jego osoba'

"pod ołtarz" ha ha ha ha :D:D:D pani inżynier

"pod ołtarz" - masz rację - popisałam się równo:D Dopiero teraz się skapnęłam że tak się nie pisze:P A co do mojej, twojej, swojej osoby - niestety muszę cię zmartwić, ale właśnie tak jest po polsku, jeżeli chcemy żeby zdanie dobrze brzmiało, a przynajmniej to, które ja napisałam:P

Przyzwyczaił sie że mieszkasz razem z nim i tak mu wygodnie. Może daj mu do zrozumienia jakie to dla ciebie ważne. Skoro papier jest nie ważny, to tak samo można go mieć i to niczego nie zmieni.

jeśli Twoim celem życiowym jest ślub, no to niestety, ale musisz wymienić potencjalnego kandydata, bo ten ślubu nie chce proste

"stagnacji" ci trzeba? Chyba znowu wtopa :)

Ciekawa jestem czy autorka prosiła o naukę poprawnej polszczyzny czy o dobre rady w sprawie jej związku. :O Czytać ze zrozumieniem nie umiecie :P:P ?? mądrale się znalazły pfff