Wczoraj musiałam pożegnać przyjaciela...

:( Wczoraj musiałam uśpić swojego psa.. byłam przy nim cały czas.. był taki smutny.. Był chory, nic się nie dało zrobić.. tylko pogarszał się jego stan. Nie chciałam aby cierpiał, ale teraz ja cierpię bo czuję jakbym to ja pozbawiła go życia, zabiła go. A on na pewno chciał żyć.. Widziałam przerażenie w jego oczach kiedy zasypiał.. dobrze, że odszedł bez bólu. teraz w domu jest tak pusto.. tak straszne smutno, calą noc przepłakałam, płaczę teraz, i pewnie płakać będę. Był ze mną 13 lat.. Przepraszam, nie mam się komu wyżalić, jestem sama, nie radzę sobie :(

Czekolado rozumiem twoj smutek, pies to czastka twej duszy. Jak byliscie tyle lat razem , to tak jak rodzina. Musisz to przezyc , dobrze sie nie meczyl. Szkoda, ze ludzie nie moga tak odchodzic , jak nie ma dla nich ratunku. Pomysl ile dal Ci radosci i nie smuc sie tak dlugo .

Przykro mi, naprawdę :( Mnie weterynarz uśpił na moich rękach mojego przyjaciela- kota. Też był chory. Wiem co czujesz.