Nie wiem co mam dalej robić

Witam wszystkich którzy będą chcieli przeczytać bzdury napisane przez psychopatkę. A więc zacznę od początku mam już prawie 16 lat nie jestem wielką pięknością mam średniej długości włosy zawsze ubieram się luźno w bluzy i spodnie. Od zawsze byłam zamkniętą w sobie cichą dziewczyną. Nigdy nie patrzyłam na chłopaków zawsze dziewczyny były dla mnie lepsze, ładniejsze. I choć miałam dobre kontakty z dziewczynami z klasy nigdy nie potrafiłam do którejkolwiek się zbliżyć. Próbowałam się pogodzić z tym, że już zawsze będę sama nigdy nikt nie odwzajemni moich uczuć. Gdy już poukładałam sobie wszystko w głowie odwiedziły mnie moje koleżanki z klasy. Było cudownie bawiłyśmy się przy ognisku, rozmawiałyśmy. Na koniec poszłyśmy do domu jednej z koleżanek. Nie wiedziałam do końca o co chodzi ale dziewczyny rozmawiały o tym, że jedna z nich nie jest już ze swoją dziewczyną. W tym momencie w mojej głowie pojawiło się tysiące myśli ponieważ mowa była o tej dziewczynie która była dla mnie wyjątkowa, piękna... ech mogę tak godzinami wymieniać. Pomyślałam, że albo teraz albo nigdy, jeśli spróbuje to może uda mi się wreszcie mieć kogoś bliskiego. Pierwsze co zrobiłam to następnego dnia spotkałam się z nią, rozmawiałyśmy o pierdołach nic nie udało mi się osiągnąć. Spotkałyśmy się razem jeszcze parę razy. Ona zaczęła mówić, że mam fajne włosy i obgadywała inne dziewczyny nie mówiła nic o mnie. W szkole zaczęła ze mną rozmawiać chodzić obok mnie czułam się cudownie. Przy kolejnym spotkaniu u niej w domu otworzyła się na mnie mówiła o swojej byłej aż w końcu powiedziała, że jest biseksualistką. Siedziałam obok niej słuchałam i nie wiem dlaczego nie potrafiłam wykrztusić żadnego słowa. Gdy od niej wyszłam byłam strasznie na siebie zła, że nie powiedziałam jej o sobie prawdy. Chyba stało się tak dlatego, że nigdy nie potrafiłam o sobie mówić. Na razie nasze relacje stoją w miejscu w szkole jest normalnie chociaż staram się jej pokazywać że jest dla mnie ważna, ale ona chyba tego nie zauważa. Czasem idę do niej do domu i kończy się na tym, że obejrzymy jakiś film porozmawiamy o szkole i nic więcej. Ostatnio czuje się jakoś inaczej jeszcze nigdy tak ze mną nie było. Wydaje mi się, że ja kocham myślę o niej kiedy wstaje i kiedy idę spać, gdy ona dotknie mnie w rękę lub w głowę to czuje ciarki na całym ciele. Lecz nie czuje się szczęśliwa bo cała sprawa stoi w miejscu nie wiem jak mam jej powiedzieć prawdę, nie potrafię jej wyznać wprost, że ja kocham. Zauważyłam w szkole, że rozmawia z jakimś chłopakiem. Czułam się okropnie lecz nie mogłam nic zrobić. Wydaje mi się, że mam coraz mniej czasu a nie wiem co mam dalej robić. Za parę dni zostaje u niej na noc. Gdyby ktoś miał pomysł co mogę u niej robić, jak się zachować jak jej pokazywać co czuje i o czym mam z nią rozmawiać to byłby to najpiękniejszy gest jaki mógłby uczynić. Bo podobno najpiękniejsze na świecie jest kochać i być kochanym nie zależnie od granic jakie są między ludźmi. Proszę o pomoc i ocenę mojej sytuacji, ponieważ wiem, że jak teraz się nie uda już nigdy się nie odważne zbliżyć do jakieś dziewczyny. Bo tak naprawdę zrozumieją mnie Ci którzy też kochają i ciągle szukają miłości albo Ci którzy już ja znaleźli.