omg!

Witam! Co myslicie na temat tej sytuacji? Mam przyjaciela od lat. Przez kilka miesiecy spotykalismy się troche na innych warunkach,poprostu miło spędzalismy czas na długich rozmowach,przytulaniu(bez sexu)Cudownie nam było razem...Ale z racji tego że mam dziecko(tak mi się wydaje)on po jakims czasie sie wycofał.Ogólnie jest mało doswiadczony w relacjach z kobietami a co dopiero malymi dziecmi Poł roku minelo i poznałam przez przypadek kogos wspaniałego,uwielbia moje dziecko we wszystkich sprawach moge na niego liczyć,aleee nie ma tego co czuję do swojego przyjaciela,nie ma tej iskry,tego żaru,tej pasji w oczach z mojej strony.Sprawę pogarsza fakt ze ja z pracuje w jednej firmie ze swoim przyjacielem i codziennie sie widujemy,wiem ze mu mnie brakuje,zapytal... dlaczego nie poczekalaś?...Widze w jego oczach żal i tesknotę za tym co było. Nie krytykujcie mnie please...

Iskra, żal, tęsknota i coś tam jeszcze... straszne to jest.

po co zakladasz drugi temat?

coraz głupsi ci kafeteriusze bez kitu. jesteś jedną wielką porażką

to już trzeci:) Bo mam nadzieję,że ktoś jeszcze odpisze....ale widze że drętwy temat.Są gorsze na forum np wypadajacy odbyt:)

A czy tutaj są jakieś mądrzejsze na chwilę obecną ?