Jak radzicie sobie z tym, że jesteście grube? Bo ja nie potrafię...

Mam 21 lat, w wieku 13 lat zaczęłam kochać jedzenie, obżerać się i tyć. Dzisiaj ważę 87kg (168cm). Jestem ładną dziewczyną. Wiem o tym. Kocham swoją buzię, włosy... Dbam o siebie, zawsze jestem modnie ubrana, zwracam uwagę na szczegóły i detale. Nie radzę sobie z wagą. Mam takie momenty, że zapominam o tym i żyję pełnią życia. Imprezuję ze znajomymi (mam ich sporo, fantastyczni ludzie), wychodzę z domu, podróżuję, uczę się i jakoś leci, ale bywają takie okresy i właśnie teraz w takim jestem, trwa już 7miesiąc, że nie mogę patrzeć na siebie. Ubrania, które bardzo mi się podobały, zaczynają leżeć okropnie. Nic mi się nie podoba. Porównuję się do ładniejszych koleżanek, a akurat tylko w kręgu naprawdę szczupłych i zgrabnych się obracam. Jak wychodzę gdzieś do kina czy na dyskotekę, to myślę tylko, jak za je biś cie bym wyglądała, gdybym ze swoim wyglądem była szczupła... ale nie jestem. Żyję marzeniami. Niby proste, przestać jeść, ale nie umiem. Jak Wy sobie z tym radzicie? Czy waga nie przeszkadza Wam w codziennym życiu?