wyprowadzka. jak to znieść

witam. Zaczne od tego, ze mam 20 lat koncze wtym roku technikum, planuje isc na studia. i tu zaczynaja sie schody... mieszkam dotychczas z babcia(tak sie zycie potoczylo) , jest ona rygorystyczna kobieta, jak moja matka zreszta(z rodzicami mam w miare dobry kontakt). Planuje isc na studia do innego miasta, na drugi koniec polski, ba co wiecej, moj partner nie wyobraza sobie zebysmy byli oddzielnie taki kawal drogi od siebie . Ja tak samo w sumie. Zżeraja mnie wyrzuty sumienia, że babcia cale zycie mnie finansowala, ksiazki, szkola, boje sie ze sobie nie poradzimy we dwoje(partner nie jest super inteligentem - aczkolwiek chlopak zaradny i bardzo pracowity). Studia na ktore chce isc kosztuja 4-4,5 tysiace rocznie przez 5 lat. Jak obgadac sprawe zrodzicami i babcia zeby obejsc sie bez sprzeczek? czy ktos byl w podobnej sytuacji? jak sobie tym poradziliscie?

prosze o opinie sprawa bardzo wazna

Bierzesz babcie na rozmowe, dziekujesz jej za poswiecenie i pomoc w wychowaniu i utrzymaniu ale jako ze jestes juz dorosła osobą, wyprowadzasz sie i zaczynasz dorosłe zycie. O jakie inne rady tu prosisz? Bo chyba temat nie jest o tym ze oczekujesz ze babcia bedzie finansowac twoje mieszkanie z facetem

dlaczego tak daleko na studia? to jakiś wyjątkowy kierunek czy chcesz się wyrwać

chce sie wyrwac, a studia prawnicze wiec nic nadzwyczajnego

jasne ze nie, nie chce zadnych pieniedzy od nich, wlansie chce sie uniezaleznic finansowo a tu nie mam tej mozliwosci