Odczuwam nieuzasadniony smutek... i jest mi z tego powodu jeszcze smutniej.

Bo wiem, że inni mają gorzej, a ja jestem mocno niewdzięczna nie ciesząc się swoim życiem. Bo jestem młoda, niebrzydka, niby niegłupia, mam dające perspektywy studia, ciekawy staż, silne wsparcie - także finansowe - ze strony rodziców, przyjaciół - niewielu, ale prawdziwych, fantastycznego faceta, wystrzałową kieckę i plany na Sylwestra... Mogłabym wymieniać tak długo, podczas gdy tak naprawdę czuję się w stu procentach beznadziejna i jest mi niewytłumaczalnie smutno. Wypiłam z przyjaciółką wino i smęcę