Taka chemia między nami i on wrócił

Odszukał mnie choć nie wiedział gdzie mieszkam. Pocałował z zaskoczenia. Powiedziałam, że nic z tego nie będzie. Wiedziałam, że zraniłam go. Kiedyś czułam do niego niesamowitą chemię. Zauroczyłam się w jego charakterze. Z wyglądu raczej nie miałby u mnie szans, bo wychodzę z założenia, że do zakochania nie wystarczy super charakter ale też pociąg seksualny. Odszukałam go, chciałam wyjaśnić, dlaczego tak postąpiłam, że mam kogoś, że kiedyś zauroczyłam się w nim. On tak się ucieszył, bo chyba myślał, że chcę z nim być. Znowu pocałował, a we mnie odżyło tamto uczucie. Choć mam kogoś miałam ochotę pójść z nim do łóżka, kochać się z nim przez całą noc. Potem przyszło racjonalne myślenie, że przecież tak nie mogę. Chciałam mu wszystko wyznać, że kiedyś zauroczyłam się w nim, a teraz mam na niego straszną ochotę ale z tego względu, że jestem zajęta bycie razem nie wchodzi w grę I wtedy się obudziłam :P ale ta historia jest prawdziwa. Poczułam kiedyś do pewnego faceta niesamowitą chemię. Mogliśmy godzinami rozmawiać patrząc sobie w oczy, tacy szczęśliwi, że uśmiech nie schodził nam z twarzy. Niestety, kontakt się urwał. Ale ten sen skłonił mnie do myślenia. Co by było gdyby ktoś taki pojawił się na mojej drodze? Czy potrafiłabym zdradzić? Myślę, że nie, choć byłoby ciężko...