Nie mam ochoty do życia

A mam dopiero 19 lat! Czuje sie jakbym miala 30! Mam dziecko polroczne i chlopaka ktory ze mna mieszka. Codziennie opiekuje sie corka,sprzatam,gotuje.. Nigdzie nie chce mi sie wychodzic. Do miasta mam 3 km i na zakupy ide pieszo pchajac wozek. Mam lenia. Mam pretensje ze chlopak po pacy idzie do znajomych a ja nie. Chcialabym wyjsc ale sama bez dziecka tylko ze nie ide. W dodatku ta glupia Polska... Wszystko drozeje! Tusk jest pojebany tak jak ta cala polityka! Kurdeee pomocy co robic?

to po jakiego grzyba zmajstrowaliscie corke?

Jak sie nie zmienie to zwiazek moj runie. Wiem o tym ale i tak nic z tego nie robir bo mi sie nie chce. Nie mowcie ze jestem taka i owaka. Moze znajdzie sie ktos kto mi pomoze. Ps. za bledy przepraszam

ja ci sie nie dziwie. jakbym miala takiego debila faceta co rusza paca i po niej idzie a bez pacy to nie potrafi to bym sie juz zyleta dawno pociela.

Wpadka:(

Jakiej pomocy oczekujesz

Warkot nie rozumiem. Co masz na mysli?

sama napisala ze idzie po pacy do znajomych. ja tam pacy nie potrzebuje zeby gdzies isc ale ten twoj chlopak to pewnie w budowlance pracuje i taka chorobe zawodowa zlapal.

Bo ja nie wiem od czego zaczac, co zmienic. Zycie wydaje mi sie nudne i codziennosc jest ta sama. Chcialam pracy poszukac ale chlopak powiedzial ze dopiero jak mała rok skonczy. On wychodzi do ludzi a ja nie. Kiedys chcialam z kolezankami sie spotkac a teraz nie mam ochoty

Do pracy. Przeprosilam juz za bledy

Faktycznie mi pomagacie...

Znajdź sobie wirtualnego kochanka. Ożywisz się

prowo...

Nie chce miec kochanka nawet wirtualnego. Chce zeby znowu powrocilo do mnie chec do zycia

Tu faktycznie nie ma kogo kto by mi pomogl

Powiem Ci e Cię rozumiem. Jakby mnie zamknięto w domu i kazano siedzieć z dzieckiem to deprecha murowana. Masz depresję, a ta z kolei sprawia że izolujesz się od ludzi, a właśnie zdrowy kontakt z ludźmi, praca, satysfakcja, marzenia, cele są Ci potrzebne. Nic z tych rzeczy mieć nie będziesz żyjąc w taki sposób. Idealnie by było móc zostawić z kimś dziecko i iść dompracy, takiej która Ci się podoba. Nic lepiej nie leczy. Psycholog też by się przydał, albo i zwykła osoba do pogadania, przyjaciel. Nie masz nikogo do pomocy?

Chociaz Ty mnie tutaj rozumiesz. Jak wyjde na zakupy to jest juz troche lepiej. Mam przyjaciolke ale ona uczy sie w innym miescie i nie moze przyjechac do mnie. Teraz mi lepiej ale czasem mam taka zalamke ze masakra.

Wszystko byłoby o.k.gdyby twój chłopak nie chodził sam do znajomych.Tak nie można!Poproś go któregoś dnia,zeby został w domu z dzieckiem a ty gdzies wyjdz.Odwiedz kolezanke,idz do fryzjera,na zakupy.Niech sie przekona jak ty sie czujesz gdy on odwiedza znajomych a ty zostajesz z dzieckiem.