Czuje się beznadziejnie

Czuje się jakoś tak beznadziejnie, jakby mi życie uciekało między palcami, albo przesadzam i inni mają podobnie.. mam 26 lat, studiuje zaocznie informatykę i pracuje w urzędzie jako informatyk, i właśnie tutaj czuje pierwszą beznadziejność, owszem mam pracę, ale właśnie tylko na pół etatu i za marne pieniądze, przy których owszem da się utrzymać samemu ale nic pond to, czyli o kredycie na własne m czy zmianie samochodu nie ma mowy. Ktoś powie zmień pracę, też wpadłem na ten genialny pomysł, ale teraz to jest trudne, raz że w moim regionie nie ma za wiele pracy(największe bezrobocie), a dwa, że raczej nigdzie poza urzędem nie mam szans na umowę o pracę co tutaj głównie mnie trzyma, mała bo mała ale pensja zawsze jest. Natomiast druga sprawa to brak szczęścia w uczuciach, w tamtym roku kogoś poznałem byliśmy ze sobą klika miesięcy, ale jak to bywa coś musiał pójść nie tak i zostałem zraniony. Teraz siedzę i obwiniam siebie, że pewnie byłem dla niej za słaby, za głupi, za brzydki.. Chociaż to ona mnie zraniła, to ja mam poczucie winy... Czy tylko ja mam tak beznadziejnie w życiu?

Według mnie próbujesz myśleć i zachowywać się wewnętrznie jak kobieta. "Teraz siedzę i obwiniam siebie, że pewnie byłem dla niej za słaby, za głupi, za brzydki.. Chociaż to ona mnie zraniła, to ja mam poczucie winy..." Tak nie myśli facet.