bulimia?

Witam. Od jakiegoś czasu a właściwie od trzech lat moje życie kręci się wokół jedzenia. Nie wiem co mi jest, jestem tym zmęczona i chciałąbym żyć normalnie...mam 23 lata 161, 67 kg czyli nadwaga jakieś pewnie 10 kg. Próbowałąm kilka razy się odchudzać raz dobiłam do wagi 55 potem przytyłam jeszcze wiecej do 72kg, teraz od jakiegoś już czasu udaje mi się utrzymac wagę na poziomie 67 kg. Zdrowo się odżywiam, uprawiam sport ale wciąż jestem niezadowolona ze swojego wyglądu, zazdroszczę i ciągle kłóce się z siostra która ma idealną figurę a wszystko w siebie wchłania..ja ciągle sobie czegoś odmawiam, jem coraz mniej, a i tak potem mam wyrzuty sumienia że coś zjadłąm, słodkiego, że za dużo że po godzinie 18-tej.Mimo moich nawyków wcale nei chudnę...mam ochotę wymiotować cały czas, otruć się czymś, zabić żeby nie musieć patrzeć na swoje wstretne ciało w lustrze, nienawidze sowjego ciała przez to rozpadło się kilka moich związków nie byłam w stanienikomu się pokazać w bikini, w bieliźnie. Czy ktos wie jak przerwać ten zamnkięty krąg, chcę wrócić do beztroskiego życia jakie prowadziłąm przed 19 urodiznami..Pomóżcie:(((

Nie p-rzesadzaj,nie jest tak żle .Dramatyzujesz.No wpadnij w sidła bulimii ,to jest dopiero tragedia .mam kuzynke która jest chora na bulimię. Wyluzuj .Nam facetom podoba się więcej ciałka.

polecam doskonałą lekturę - instrukcję jak wyszczupleć :nasza szkapa:

Dzięki za dobre słowo..ale widzisz tu chyba nie chodzi o to co podoba się facetom tylko o mnie. Jak mogę wogóle z kimś byc w przyszłości jeśli np. nie jestem w stanie pokazać się nikomu w samym staniku i majtkach ...I jeszcze to ciągłe liczenie kalorii:((Chciaąłbym być naprawdę szczuplutka:(

Wymiotujesz?

i jeszcze jedno, potrzebujesz profesjonalnej pomocy, nie znam nikogo kto sam wyszedłby z ED.I z pomoca jest trudno...