Co sądzicie o tym przekładzie Bibli?

Z narodzeniem Jesuza Chytrusa było tak. Gdy okazało się, iż Matka jego, Maryja poślubi męża swego Dzozefa, syna Muhammada, Wiejskie dziewki zmobilizowały Mieszczańskie Wycieruchy i wtem wszystkie dźgnięciem poczyniły Marii, swej ziomalce, wieczór Panieński. Nastał zmrok, Maryja matka Jesuza, była nakręcona atmosferą imprezy, zaś dziewki chcąc ofiarować Marii, co niemiara rozkoszy, w ostatnim dniu jej beztroskich hulanek i libacji, sukcesywnie i obficie upijały ją. Minęło niespełna pół godziny słonecznej, Matka Jesuza Maryja, nie była wstanie ustać na nogach, chcąc nie chcąc rozłożyła się na ziemi krzyżem. Wtem, Dzozef nie mający kolegów, spędzał tę noc w samodzielnie zbudowanej lepiance. W pewnym momencie, przez dziurę w ziemi, usłyszał rozmowę dwóch naprutych dziewek, gawędzących o zejściu Marii. Bez chwili zastanowienia, wybiegł w kierunku stodoły, gdzie odbywał się wieczór panieński jego wybranki. Dzozef działał chaotycznie, gdy ujrzał Marię leżącą w błocie na krzyż, z zdecydowanie mocno obżynanymi włosami, lecz z nutką subtelności i wyrafinowania, nie wytrzymał. W akcie desperacji przeniósł Marię na stóg siana, nie szanując jej wyboru, iż pragnęła być wieczną dziewicą, wziął ją barbarzyńsko z każdej strony. Wczesnym rankiem, Maryja wyrwana ze snu okrutnym bólem głowy i suchością w jamie ustnej, oraz przeraźliwym kłuciem w miednicy, przywitała Dzozefa. Matka Jesuza była sprytna, spytała więc Dzozefa skąd krew w jej łonie, niestety mało wiedziała o tych sprawach. Wybranek Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narażać Jej na zniesławienie, oznajmił Marii: „W tenże wieczór Twój Panieński, oto anioł Polański ukazał mi się we śnie, i rzekł: Józefie! Synu Muhammada, nie bój się brzemienności swej małżonki, albowiem z Ducha Śniętego jest to, co się w niej zalęgło. A stało się to wszystko, aby wypełniło się słowo Polańskie Oto Dziewica wylęgnie i wypchnie Syna, któremu nada imię Buk z Nami .