Jak walczyć z płaczliwością - tj. przestać się mazgaić?

W normalnych stosunkach międzyludzkich jestem raczej śmiałą, pewną siebie i wygadaną osobą. Jeśli jednak spotka mnie coś przykrego (niekoniecznie bardzo, wystarczy umiarkowanie a nawet tylko troszkę), zwłaszcza od jakiejś bliskiej osoby, ale niekoniecznie, nie umiem spokojnie powiedzieć o co chodzi, a zaraz zaczynam beczeć. Łzy same ciekną i nie potrafię ich powstrzymać. Stara baba ze mnie, a zachowuję się jak dzieciak :O

mialam to samo od dziecinstwa:O zostalo mi nadal:O z wrazliwoscia nie da sie walczyc:O niskie poczucie wlasnej wartosci, odrzucenie, brak wsparcia bliskich, rozzalenie sytuacja, rozczarowanie osoba, wszystko sie skladalo na moj placz....wszystko...od dziecinstwa mialam takie jazdy....bo czulam sie gorsza, niekochana i niepotrzebna...czasem nadal sie tak czuje...a mam juz 36 lat:O kila razy mialam male zalamania nerwowe, raz depresje, 3 proby samobojcze z czego jedna prawie udana:O idz do psychologa poki jest czas.

zrob sobie testy na candide. pisze powaznie.