Rzucony urok czy co?

Słuchajcie, nie wiem co zrobić z tym fantem. Otóż jestem ostatnie kilka miesięcy jakoś - nie wiem jak to ująć - ale jakoś zakochany, zauroczony, zafascynowany, owładnięty myślami o pewnej kobiecie. Znam ją długo dosyć, bo już dobre 7 lat. Ona zawsze była z innymi mężczyznami, ale twierdziła że mnie kochała przez te lata tak naprawdę i że to ja jestem miłością jej życia. Ale jej zachowanie przeczyło jej słowom w każdym calu. Więc ja nie bardzo w to wszystko z jej strony wierzyłem... Żyliśmy i tak w różnych miastach, a teraz też i w różnych krajach (ja wyemigrowałem). Żyłem jednak wciąż w dziwnej niepewności - z jednej strony nie wierzyłem w tą jej miłość, a z drugiej strony gdzieś w głębi duszy wierzyłem po cichu, że może jakoś nam się ułoży wreszcie, że ona chociaż jakimś czynem udowodni prawdziwość swoich słów o tej miłości - i że wtedy może będziemy szczęśliwi razem. Jednak jakoś nie odzywaliśmy się do siebie już długo a nie widzieliśmy się też prawie 2 lata... I nic nie zapowiadało że coś się zmieni. Tak więc po mału wszystko wygasało we mnie w sposób samoczynny i naturalny, tak bezboleśnie, bez żadnych stresów... Życie sobie szło a ja o niej powoli zapominałem... Aż tu nagle ona się odezwała znienacka, proponując żebyśmy polecieli razem na Kanary, bo ona nadal tęskni bardzo i chce "bliskości" ze mną i że drań będę jak nie pojadę... Odpowiedziałem jej, że nie, że nie polecę z nią nigdzie, że ja tu mam życie i jestem z kimś związany etc. Ona się obraziła bardzo i nie było z nią kontaktu więcej. To było w listopadzie 2011. Przez kilka dni po tym wszystkim wszystko było normalnie, ja żyłem normalnie swoim życiem i zapomniałem nawet o tej całej rozmowie i całej sprawie. Wtem raptem któregoś ranka jakiś tydzień po tej rozmowie zaczęła mi chodzić po głowie myśl o niej, zacząłem o niej myśleć bardzo intensywnie - jakby ktoś mnie "włączył". I do teraz nie mogę się opędzić od tych myśli. To jest jak obsesja. Z myślą o niej zasypiam, śpię, budzę się i żyję każdy boży dzień. Moja dziewczyna się zaczęła czegoś domyślać i dopytywać się... Zaczęły się kłótnie w moim związku... Nie mogłem tak dalej. Byłem w Polsce na święta teraz i spotkałem się z nią w grudniu. Ale ona powiedziała że mnie już wcale nie kocha i uśmiała się po pachy z mojej sytuacji. Powiedziała że jestem dzieciak niedojrzały, jeszcze coś w podobnym stylu - i na tym rozmowa się skończyła. Ona wróciła do swojego życia a ja zostałem z problemem. Miałem normalne spokojne życie, dobrą pracę, dobre zarobki, kochającą dziewczynę tu... A teraz nie potrafię ani cieszyć się z pracy, ani z zarobków, z dziewczyną się kłócimy bez powodu... Cały czas myślę o tamtej... Z jednej strony ja wiem, że ona nie jest dobra kobieta - nie jest wierna, nie jest lojalna, ale też żadna wielka krasawica z niej, nie jest ani jakaś bogata, ani jakaś super mądra... Patrząc z boku - jest bardzo przeciętna. I nie wiem co mnie zaczęło raptem do mnie ciągnąć. No mówię - jakbym został włączony włącznikiem jakimś. Przecież nic takiego nie było wcześniej żebym oszalał tak raptem dla kogoś/czegoś tak wątpliwego. I pogadałem o tym z przyjacielem w otwarte karty - a on powiedział żebym się nie śmiał tylko, bo prawie na pewno na mnie urok rzucony jest. I że jego żona opowiadała mu kiedyś o czymś podobnym wśród jej znajomych... No to mnie wtedy zamurowało. Zacząłem czytać Internet - i faktycznie - niejako obraz kliniczny się zgadza. :) Wygląda na to że ona mnie załatwiła jakimiś paranormalnymi procedurami. Skutecznie załatwiła... Co robić? Czy to można jakoś sprawdzić i zdjąć ze mnie ten urok czy cokolwiek to jest? Ja zawsze byłem sceptyczny w kwestii takich spraw jak urok czy czary... Ale wyboru nie ma - muszę to sprawdzić. Proszę Was zatem o pomoc, poradę, jakieś pomysły... Piszcie śmiało, bo każdy pomysł może być trafny. Dziękuję