maminsynek

Mialam jechaz z chlopaliem na Tydzien gdzies za granicei on mi mowi teraz ze zaproponuje tez swojej mamie zeby z nami jechala.Czesto juz bylo tak ze weekendy byly wspolne.Planuje tez nasze wakacje. 2 tyg. z jego mama tez.

uuu... a gdzie chcieliscie jechac? ile on ma lat?:O

ON ma 32 lata.Prawdopodobnie do Wloch

on ma 36 a ja 27:(

podszywom dziekuje .on ma 32 a ja 30

O ja dziekuje, faktycznie. Powiem Ci tak, to trudny problem, on byl tak wychowywany, a raczej tresowany przez wiele lat konkretnie 32 i teraz tez potrzeba czasu i terapii zeby odcial ta pępowine.

uwaza ze jest mamie to winien bo wychowywala go sama.Ja juz mam powaznie tego dosc

jutro chce mu powiedziec ze nie mam zamiaru jechac z jego mama i jezeli chce to niech jedzie z nia sam.Pewnie powie ze jestem niesprawiedliwa, ze ona jest sama i nie mam prawa kazac mu wybierac miedzy nia a mna.I co ja mam wtedy zrobic? :(

Dalabym sobie reke uciac, ze wychowywala go sama, bo to typowe dla takich mam. Powiedz, ze odchodzisz, bo on juz ma partnerke w osobie mamy i ze mama juz jest na tyle duza, ze powinna sobie sama zoorganizowac czas ze swoimi znajomymi w swoim wieku.

Kiedys tak powiedzialam, to obiecal mi ze sie zmieni, ze sie stara ale nie chce zeby mama to zle odebrala.Rece mi juz opadaja.Powaznie mysle o odejsciu.

t=rozumiem ze to jego mama i ze ja kocha, jest jej wdziezny i ja szanuje, no ale bez przesady nic by sie nie stalo, gdybyscie raz na wakacje sami pojechali :o matko obym nie spotkala na swojej drodze takiego maminsynka

"ze sie stara ale nie chce zeby mama to zle odebrala" - w tym wypadku jedno wyklucza drugie. Jesli sie stara, to musi przelknac jej niezadowolenie, a jesli jednoczesnie nie chce zeby to zle odebrala, to jego starania nie maja najmniejszego sensu. Po prostu musi zrobic swoje bez wzgledu na to co mama pomysli. Jesli pojdzie na to to musisz go wspierac, bo nim rzadza w tym wypadku wyrzuty sumienia (jak rządasz zmiany, to je pogłębiasz) i poczucie winy wb matki.

Wiem.Tak wlasnie jest. Ma straszne poczucie winy w obce matki.Dlatego ja nie naciskam, Czasami daje tylko do zrozumienia ze wolalabym byc sama z nim np. na wekkend w Zakopanem.Jednak coraz czesciej mam juz tego dosc. Chcac mi to wynagrodzic ( w jego mniemaniu) mowi zebym zaprosila mame tez. Moja mama by mnie wysmiala ze ma robic za przyzwoitke a poza tym ona ma swoje towarzystwo. Koszmar!!!

Jeszcze jedno.On mieszka sam ale blisko niej , kilka ulic.Ona zawsze jak przychodzi to nie dzwoni tylko otwiera sobie kluczem i wchodzi jak do siebie.

zostaw tego pajaca. to nieuleczalne.

mam straszna ochote to wlasnie zrobic

bo chyba nie ma juz szans na zmienienie go

Rzuć go :>

to wnioskuje ze masz go gdzies, moze jego mama nie mz znajomych, ma tylko jego?Jest mu jej zal itp. Jesli naprawde ci na nim zalezy to bys z nim byla to jakby nie patrzec nie jest jakas wielka wada...

bakuma chyba nie wiesz co mowisz mowiac ze nie jest to wielka wada.przeciez ja musze zyc non stop w trojkacie.Milosc to szczescie a ja nie jestem w tym zwiazku szczesliwa bedac dama do towarzystwa jego mamie i patrzec jak mnie zaniedbuje bo mama chce isc na kawe a ja chce isc z nim do lozka.Oczywiscie jest kawa, ja musze zaczekac wiec nie mow ze nie jest to wada.

Witajcie :) Również byłam z mężczyzną, który ma uwielbienie do matki .... Był dla mnie mężczyzną bardzo troskliwym, czułym, delikatnym .... chłopak jak marzenie, ale ... no właśnie ... od początku zastanawiał mnie jego częsty kontakt z matką (mieszkali niedaleko siebie - zaznaczę - jest jedynakiem urodzonym w późniejszym wieku). Denerwowało mnie że codziennie do niej dzwoni. Postanowiliśmy razem zamieszkać i wówczas pierwszy raz pojechałam poznać jego rodziców ... jego matka normalnie dostała piany ... po kilku minutach powiedziała mi, że "imion takich jak moje jest jak psów", gdy mój partner zrobił mi kawę ... ona zdziwiona mówi do niego ..."nie pytaj się czy dobra kawa, pasi to wypije, nie pasi to nie wypije" , itp ... zapamiętam to do końca życia .... od tamtej pory miałam uraz do tej baby. Nie chciałam tam jeździć, jednakże nie chcąc robić mu przykrości - jeździłam tam (sporadycznie), ale czułam się źle i tylko czekałam na ciętą ripostę. Jednakże mój partner nie był w stanie obronić mnie, gdyż bał się zwrócić matce-dyktatorce uwagę. Dzwonił do niej codziennie - opowiadał co jemy na kolację, co jemy na śniadanie, że zaraz idziemy na spacer, później do kina, następnie zjemy obiad i zaczniemy szykować się do pracy. Opowiadał jej wszystko o pracy, swoich znajomych ... zaś ja ... wiedziałam, np. że spotyka się z kolegą z pracy ... i koniec. Próbowałam z nim rozmawiać, tłumaczyć że związek nie lubi trzech osób .... niby rozumiał, ale robił zupełnie inaczej. Czytał plotkarskie gazety, które przywoził od swojej ukochanej mamusi - zdziwiłam się, gdyż mężczyzna czyta raczej męskie gazety. Zaczęły puszczać mi nerwy - uważał, że jestem nerwowa. Faktycznie, wielokrotnie ponosiło mnie ale jak tutaj nie denerwować się, gdy facet mówi że "musiałam sprowokować jego rodziców, skoro tak mnie potraktowali podczas pierwszej wizyty". Najciekawsze teksty: "wiesz moim rodzice zastanawiają się, czy związek z tobą jest dla mnie dobry" ... albo na koniec, gdy rozstaliśmy się "moi rodzice tolerowali ciebie ale nie akceptowali" - zastanawiałam się na jakiej podstawie wysnuli opinie skoro byłam u nich może 5 razy. Porażka - dorosły mężczyzna (35 lat), troskliwy, czuły i do tego tak silnie związany z matką. Po rozstaniu było mi ciężko - brakowało mi jego troski, czułości, opiekuńczości - ale pomyślałam czy chcę przez całe życie być tą drugą kobietą? ... odpowiedź była jedna - NIE!!! Mój facet w ciągu jednego wieczora trzy razy zmieniał decyzję czy próbujemy drugi raz czy nie ... następnego dnia zadzwonił i znów zmienił decyzję - piorunujące zdecydowanie. Nie wiedział czy chce być z matką, czy ze mną, ale śmiertelnie narażając się matce. Oczywiście zdecydowałam za niego - nie mogę być z mężczyzną, który nie wie czy mnie kocha, czy też nie. Dlatego rozstaliśmy się. Dziewczyny - uważajcie na takich mężczyzn - oni nigdy nie zmienią się. Nie ma takiej szansy - to tylko złudzenie, że próbują, że chcą... Oni nie są zdolni do życia w związku, do założenia rodziny. Wiernie poddani i posłuszni matce ... Rozpisałam się, jednakże mój przykład dowodzi że należy unikać takich mężczyzn :)