ślub wrzesień 2013

No masz rację, z butami nigdy nic niewiadomo, więc może jednak jakieś wezmę na przebranie ;) Jeśli chodzi o pierwszy taniec to akurat jestem zadowolona, chodzimy już od półtora miesiąca na kurs (będziemy tańczyć walca do melodii z nocy i dni) całkiem ładnie nam wychodzi, ale jeszcze weźmiemy parę lekcji, no i niewiadomo jak będzie ze stresem, ale może jakoś damy radę. Tutaj musze pochwalić narzeczonego bo naprawde nie marudzi i lubi te lekcje

O kurcze :) to po takim przygotowaniu będziecie śmigać po parkiecie :)

jeśli nie zje nas stres.....heh ;) kiedy zaczęliście ustalać termin ślubu itp? Czy Wam też zleciało tak szybko? My zaręczyliśmy się dzień przed sylwestrem i praktycznie od początku stycznia zaczęliśmy coś ustalać. Wtedy ten termin wydawał mi się taki odległy. Wciąż nie mogę uwierzyć w to, że to już za cztery tygodnie.

My zaręczylimy się w grudniu 2011, za salą zaczęliśmy rozglądać się tak mniej więcej w kwietniu 2012 i właściwie przy rezerwacji sali ustaliliśmy termin, w kwietniu też o ile pamiętam zaklepaliśmy zespół, rok przed weselem kamerzystę a fotografa dopiero w lutym 2013 bo nie mogliśmy się zdecydować :) No a potem to już jakoś poleciało i stopniowo sobie załatwialiśmy różne sprawy. Jeszcze kilka rzeczy nam zostało typu transport dla gości, bukiet, welon, winietki, zamówienie tortu, nie wiemy też co z podziękowaniami dla rodziców i kilka jeszcze drobnych spraw, które wyjdą w trakcie. :) Jednak też nie mogę uwierzyć że za 4 tygodnie będę bawić się na własnym weselu... Jakoś nie mogę się wczuć w rolę Panny Młodej :) Wydaje mi się, że to mnie nie dotyczy ;)

o to Wy jeszcze dłużej. Ja też nie mogę w to uwierzyć, wręcz czuję się jakby wszystko się działo poza mną ;) My właśńie dzisiaj załatwiliśmy transport dla gości. Po prostu zamówiliśmy autobus MPK bo w naszym mieście tak wychodzi najtaniej. Nie wiemy jeszcze jak będzie z odwożeniem gosci do domów, ale jeszcze to jakoś załatwimy. Zostały nam: winietki, tort, ustalenie menu, poproszenie księdza czy może nam flecistka zagrać jedną piosenkę, ustalenie wystroju kościoła, bukiety. Jeśli chodzi o podziękowanie dla rodziców to mamy w planach zrobić trochę inaczej niż robią inni. Mianowicie nie będzie takiego oficjalnego podziękowania przy wszsytkich gościach. Również dlatego, że tż nie ma taty (rodzice są po rozwodzie i koleś jest niewiadomo gdzie, długa historia). Chcemy rodzicom podziękować przy błogosławieństwie, mamy zamiar kupić jakieś fajne kosze z krakowskiego kredensu z różnościami i jeszcze do tego ikony bożej rodziny tak ładnie wykonane. To wręczymy rodzicom po błogosławieństwie czyli jeszcze w domu, przy najbliższych.

U nas jest podobnie bo moi rodzice są po rozwodzie i może to chamskie ale nie chciałam taty zapraszać bo miał mnie totalnie w d***e przez całe życie - też długa historia :) ale mama się uparła i zaprosiłam go tylko ze względu na nią. Z podziękowań na weselu też zrezygnowaliśmy, podobnie jak ty myślałam żeby zrobić to po błogosławieństwie - o ile mój ojciec na nie nie przyjdzie. a tego jeszcze nie wiem. Nie chce po prostu mu dziękować chociaż bardzo chciałabym podziękować mamie i rodzicom M. Jednak chyba po prostu zaprosimy ich na kolacje kilka dni po weselu i wtedy im podziękujemy. Cieżka sprawa...

Rozumiem naprawdę, bo chociaż sama nie mam takiej sytuacji to mój K. właśnie w podobnej był i jest to jego czuły punkt. No cóż, różnie się w życiu układa. Ojciec K, nawet nie wie o ślubie, chyba że się jakoś dowiedział pocztą pantoflową.

Mój i tak by się dowiedział bo jego brat jest moim chrzestnym i jego zapraszam z tym, ze z nim mam lepszy kontakt i chciałabym żeby był. Poza tym też byłoby trochę głupio gdybym zaprosiła chrzestnego a jego brata, który jest moim ojcem nie.. No ale cóż...czasem zdarzają się takie głupie sytuacje...I tak mimo, że do ojca jestem negatywnie nastawiona to podejrzewam, że w dniu ślubu i tak zapomne o tym wszystkim i nie będę się przejmować

I tak naprawdę to życzę Ci tego:) żebyś właśnie w tym dniu zapomniała choć na chwilę i wszystkich przykrościach. Tego co było nic już nie zmieni, a ojciec.....kto wie co tak naprawdę sobie myśli. Może własnie teraz jest mu żal że nie sprostał swojemu zadaniu. :) Będzie dobrze!

No nie wiem co mu tam w głowie siedzi. Ma ciężki charakter i ogólnie nie umiem się z nim pogadać ale tak mi się właśnie wydaje, że w całym tym stresie i euforii nie będę o tym myśleć :) A tak z innej beczki to długo jesteście razem??? :)

w sierpniu stuknęło trzy lata. Kochamy się nad życie chociaż czasem kłócimy się o straszne pierdoły, ale myślę jak każdy. Wierzę w przeznaczenie odkąd się poznaliśmy, zwłaszcza że poznaliśmy się zupełnie przypadkiem. Za granicą, stojąc w kolejce do kasy pewnego sklepu. I nagle okazało się, że jesteśmy z bliskich sobie miejscowości.....poszliśmy na kawę i tak się zaczęło. A Wy?

nam w kwietniu minelo 6 lat. Prawie 3 już razem mieszkamy tak więc lepiej już się chyba nie poznamy :) i chyba wiemy o sobie wszystko. A poznaliśmy się na czacie ;)

W różnych miejscach ludzie się spotykają :) Różnie życie się układa. Oby jak najlepiej. Moja koleżanka też poznała faceta na czasie....są już bardzo długo ze sobą i od paru lat małzeństwem.

No dokładnie :) dobra ja uciekam bo jutro do pracy trzeba wstać. Zaglądaj tu czasem :) Paaaaa

jasna sprawa;) Ty też zaglądaj, dobranoc!

aaaaaaaaa!!! ...za 2 tygodnie będę już po ślubie :) Dopada mnie teraz jakiś straszny stres ...jak tak sobie pomyślę to wydaje mi się to wszystko jakieś nierealne :) ....aaaaaa ratunku!!! ;)

U mnie na razie zero stresu no ale ja mam jeszcze 4 tyg to pewnie dlategp :-)

a u mnie stres związany jest z tym, że dzisiaj właśnie dostałam okres :O A to oznacza że następny wypadnie mi dokladnie na ślub. Nie biorę żadnych tabletek anty (bo nie mogę, ale też w sumie nie chcę), byłam parę dni temu u ginekologa, przepisał mi orgametril. Mam zacząć brać od owulacji do dnia ślubu i powinien mi go opóźnić o parę dni, nawet o tydzień. Trzymam się tego jak tonący brzytwy.

Ja już w przyszłą sobotę stanę na ślubnym kobiercu. Jeszcze jest to trochę poza mną. Niby myślę jak to będzie, czy się uda, ale odczucia mam podobne jak i 3 miesiące temu. Czuję, że stres kopnie mnie przed samym faktem dopiero, póki co czas upływa spokojnie:)

no to już szybko, powodzenia :)

ja czuje ze najbardziej sie zestresuj jak narzeczony po mnie przyjedzie :-):-) bo bo wtedy cheba dotrze do mnie ze to rzeczywisie sie dzieje :-)

no ja też tak myślę, że wtedy...no i ogólnie od początku tego dnia i dzień wcześniej jeszcze

up up

Jak tam na prawie tydzień przed?

Szczerze mówiąc zaczynam się trochę stresować :)

No ja też już zaczynam się stresować.