jestem w ciąży...

Nie dawno dowiedziałam sie że jestem w ciąży. Jestem przerażona, nie wiem co robić. Mam dopiero 19 lat. W tym roku chciałam zacząć studia. Ojca mojego dziecka znam kilka miesięcy. Jesteśmy razem bardzo krótko i w dodatku on mieszka na drugim końcu Polski. On też bardzo sie boi, może nawet bardziej niż ja. Moi rodzice jeszcze nic nie wiedzą. Nie wiem co dalej. Boje sie że sobie nie poradze....

a o czym myślałaś jak dawałas? masz dwa wyjścia, albo urodzić albo nie.

Mam zamiar urodzić. Mój chłopak proponował żebym usuneła ale ja bym nie mogła tego zrobić

lepiej usun tak nieodpowiedzialnego chlopca ze swojegoo zycia bo mezczyzna go nazwac nie moge,a swoja droga jak sie uprawia seks =mozliwosc zajscia w ciaze jesli sie nie jest na to gotowym to lepiej sie powstrzymac

I bardzo dobra decyzja napewn sobie poradzisz trzymam kciuki zeby sie udala rozmowa z rodzicami i zebys mogla isc na studia

Nie rezygnuj ze studiow. Sa akademiki przystosowane dla matek z dziecmi. Nie bedzie ci latwo ale wierze ze dasz rade :-) najwazniejsze to dobre podejscie i wiara ze sie uda. Czy chcesz byc z ojcem dziecka? Moze moglby sie przeprowadzic...

Nie wiem czy chce być z ojcem dziecka. On cały czas powtarza że nie chce tego dziecka. Dla niego to koniec świata. Wiem że mnie nie zostawi samej bo wbrew pozorom jest odpowiedzialny. Jeśli będziemy chcieli razem wychowywać dziecko to ja będe musiała przeprowadzić sie do niego, ale boje sie że on będzie ze mną tylko z poczucia obowiązku.

Nie wiem czy chce być z ojcem dziecka. On cały czas powtarza że nie chce tego dziecka. Dla niego to koniec świata. Wiem że mnie nie zostawi samej bo wbrew pozorom jest odpowiedzialny. Jeśli będziemy chcieli razem wychowywać dziecko to ja będe musiała przeprowadzić sie do niego, ale boje sie że on będzie ze mną tylko z poczucia obowiązku.

Nie wiem czy chce być z ojcem dziecka. On cały czas powtarza że nie chce tego dziecka. Dla niego to koniec świata. Wiem że mnie nie zostawi samej bo wbrew pozorom jest odpowiedzialny. Jeśli będziemy chcieli razem wychowywać dziecko to ja będe musiała przeprowadzić sie do niego, ale boje sie że on będzie ze mną tylko z poczucia obowiązku.

madziarita „ Nie dawno dowiedziałam sie że jestem w ciąży. Jestem przerażona, nie wiem co robić. Mam dopiero 19 lat. W tym roku chciałam zacząć studia. Ojca mojego dziecka znam kilka miesięcy. Jesteśmy razem bardzo krótko i w dodatku on mieszka na drugim końcu Polski. On też bardzo sie boi, może nawet bardziej niż ja. Moi rodzice jeszcze nic nie wiedzą. Nie wiem co dalej. Boje sie że sobie nie poradze...." Cześć, Spokojnie kochana, nie masz co panikować, czas zmienia wszystko, teraz ciąża, poród i wychowanie dziecka wydają ci się sprawami przerażającymi, nie do zniesienia, ale już niebawem będziesz doskonale sobie z tym wszystkim radzić, bowiem doświadczenie i spokój każda z nas zdobywa wraz z nauką i upływającym czasem, zajrzyj na www.witalnamama.pl i przekonaj się jak mamy przeżywają ciąże, poród, jak radzić sobie ze wszystkimi wątpliwościami i nurtującymi nas pytaniami. Jesteś młoda, będziesz młodą mamą, musisz się do tego dobrze przygotować, przede wszystkim zastanów się czy chcesz być z tym chłopakiem i czy masz i będziesz mieć w nim oparcie i pomoc ty i wasze dziecko. Po drugie na spokojnie porozmawiaj z rodzicami to nie będzie aż takie straszne jak ci się wydaje, pewnie z czasem pogodzą się z tą sytuacją, tym bardziej, że będą widzieć jak zależy ci na dziecku. Regularnie rób badania, dbaj o swój organizm, zdrowo się odżywiaj, stosuj suplementy diety i witaminy, i żyj pełnią życia, zero smutków i depresji bo to niszczy ciebie i dziecko. Poradzisz sobie poradzisz, pytaj o wszystko bo to nie wstyd ani hańba, proś o pomoc i wsparcie. Mając dziecko także można skończyć studia i mieć dobrą pracę, więc o to się nie martw :)

madziarita „ Nie wiem czy chce być z ojcem dziecka. On cały czas powtarza że nie chce tego dziecka. Dla niego to koniec świata. Wiem że mnie nie zostawi samej bo wbrew pozorom jest odpowiedzialny. Jeśli będziemy chcieli razem wychowywać dziecko to ja będe musiała przeprowadzić sie do niego, ale boje sie że on będzie ze mną tylko z poczucia obowiązku." Acha, czyli nie zostawi cie samej?! No to bardzo dobra wiadomość, że chcecie w sumie być razem, wiesz takie różne wątpliwości i brak pewności siebie na wzajem, brak przekonania i rozmyślanie co będzie dalej to normalka. Ty myślisz, że on będzie z tobą z litości, no co ty? A to niby dlaczego tak by miało być? Przecież skoro ze sobą byliście do tej pory i jesteście ze sobą nadal to dziecko tylko i wyłącznie wzmocni wasz związek, nie powinno być większych problemów, a to, że nie jest między wami idealnie to nie masz się co dziwić, przecież on też może być jeszcze w szoku, w sumie to wpadka a nie zaplanowane dziecko, więc każdy z was myśli to co myśli. Przeprowadzka to nic złego, lepiej być razem i się wspierać wzajemnie niż na odległość i być zdaną samą na siebie. Wszystko się ułoży dont worry dacie sobie radę, już niedługo będziecie mieć małą pociechę i to umocni z całą pewnością umocni wasz związek :)

3 miesiace po porodzie „ lepiej usun tak nieodpowiedzialnego chlopca ze swojegoo zycia bo mezczyzna go nazwac nie moge,a swoja droga jak sie uprawia seks =mozliwosc zajscia w ciaze jesli sie nie jest na to gotowym to lepiej sie powstrzymac" Usunąć? Chyba kpisz! Usuwać to się powinno takie durne komentarze jak twój! Aborcja to pójście na łatwiznę, ułatwienie sobie życia, ucieczka od odpowiedzialności i obowiązków, w dodatku wiążę się z licznymi powikłaniami fizycznymi i psychicznymi. Najłatwiej doradzić usuń ciążę bo jak wpadka to innego wyjścia nie ma, kompletne bzdury i głupoty. Tak nie można podchodzić do ciąży nawet jeśli jest nie planowana, na wszystko trzeba dać sobie czas, trzeba się wziąć w garść i stawić czoła wyzwaniu. Skoro już się wpadło to teraz trzeba zrobić wszystko aby sobie i dziecku ułożyć życie jak najlepiej jest to tylko możliwe. Ciąża to nie choroba ani utrapienie, instynkt macierzyński i doświadczenie przychodzą z czasem, ale odpowiedzialność powinna a wręcz musi pojawić się w chwili dowiedzenia się o tym, że jesteśmy w ciąży. Nie ma o uciekać przed dorosłym życiem, trzeba próbować i dać sobie szansę na bycie rodzicem, będzie dobrze i wszystko się ułoży gdy będziemy się strać i będziemy chcieć. Nie usuwaj, dacie sobie radę!!! i będziecie szczęśliwą rodziną, tylko dajcie sobie na to wszystko czas, starajcie się, wspierajcie się wzajemnie, a wszystko się będzie ukłądać po waszej myśli!!! :)

przecież laska pisała ze ma usunąć faceta ze swojego życia a nie dziecko