jest mi smutno i zle on wychodzi a ja nie :((

kurde zrymowalo mi sie... ale chodzi o to ze mamy male dziecko, mamy tez po 23 lata, zaczelismy osobno wychodzic problem polega na tym ze jak on wychodzi to do rana ja na kilka godzin, bo juz boje sie ze cos sie dzieje, czuje obowiazek do malego, dzisiaj on wychodzi niby pograc do kolegi, ale boje sie zepojda na jakas dyskoteke dzisiaj ostatki, martwie sie ze spotka swoja byla, ktora ciagle cos do niego ma, on jest calkiem inny przy kolegach, tak mi smutno :((((((( nie wiem jak przestac sie tym przejmowac:(

skoro ma Ciebie i dziecko? rozumiem, spotkać się ze znajomymi, chwilę odetchnąć, ale biegać na całonocne chlanie?

no widzisz, bo koledzy ida to on tez...ja tez lubie czasem wyjsc potanczyc, poszalec, ale razem z nim, a on sam ze swoimi poyebanymi kolegami:(

wiesz z jednej strony dobrze, że nie zamykacie się z dzieckiem w domu, bo trzeba mieć swoje życie, ale z drugiej w Waszej sytuacji już nie można żyć jak singiel...

dla mnie tez to jest normalne, zeby wyjsc i odreagowac, ale j anie umiem poradzic sobie z zazdroscia i mysla ze on ja moze spotkac:(

trzeba bylo poczekac jeszcze z robieniem sobie dziecka, widac ze oboje jestescie nie dojrzali

do ostatnego takie komenatrze zostaw dla siebie zakompleksiona samotna babo