czy za póxno na zaręczyny?

Jestem w ciąży, planujemy slub jeszcze przed narodzinami.... smutno mi, że już nie usłyszę "czy zostaniesz moja żoną?" ... Wszystko tak w pośpiechu... Czasem łudzę się, że mój K. szykuje dla mnie niespodziankę... w końcu to jest raz w zyciu... Musiałam sie wyżalić.

a musicie brac ten slub w takim pospiechu? nie lepiej na spokojnie jak sie dziecko urodzi? A w ogole chcecie oboje tego slubu czy to tylko ze wzgleu na dziecko?

a myśmy zrobili tak, jak zaszłam w ciążę to ze względów zdrowotnych nie mogliśmy się pobrać, i w 7miesiącu ciąży mieliśmy ślub cywilny, żeby formalności były łatwiejsze, teraz dziecko ma prawie 2,5roku i planuję wymarzone wesele i ślub, a córka to chętny pomocnik, a zaręczyn nie było, poprostu w pewnym momencie zadecydowaliśmy że się pobierzemy(jeszcze przed zajściem w ciążę) teraz zaręczyny to co ci pomogą?? co ci dadzą?? i tak już będziecie rodziną i "pierscionek zaręczynowy" nosisz pod sercem,

a ja rozumiem dziewczynę. Jej mężczyzna nie kleknął przed nią i nie powiedział że chce aby była już zawsze tylko jego. Pewnie po prostu było- jest ciąża to trzeba się żenić. może pogadaj z nim i powiedz że Ci tego brakuje. Nie tonem na zasadzie "oświadcz mi się teraz", tylko ze szkoda że tak wyszedł wasz ślub. Może sam wtedy wpadnie jeszcze na coś żeby cie uszczęśliwić :)

Ślubniczko... bardzo pięknie to napisałaś :) autorko - ślubniczka ma rację :)

ślubniczko- pięknie napisane..

ślubniczka ma rację, dziecko to nie jest najlepszy motywator ślubny, lepiej poczekać i przeżyć ten dzień naprawdę magicznie, niż potem żałować i co najgorsze obwiniać to dziecko ze się pojawiło w nieodpowiednim momencie.

Zgadzam sie z poprzedniczkami. nie ma sie co spieszyc i co najgorsze sluchac rodzicow w tej kwestii. Powodzonka

dziękuję wam ja do ślubu kościelnego musiałam "dojrzeć" 3lata prawie cywilny wzieliśmy żeby formalności z dzieckiem były łatwiejsze, wtedy jakoś mi myśl przez głowę przelatywała gdy wszyscy pytali dlaczego nie bierzemy kościelnego, a ja nie chciałam, chciałam ten duchowy ślub brać z własnej dojrzałej woli, że przecież dziecko to nie wyznacznik przymusowy do ślubu, i że z cywilnego ślubu gdyby nam nie wyszło można wyjść, bo z kościelnego ślubu już nie da się zrezygnować, a ciąża później poród i wychowanie początkowe to bardzo intensywny okres, i wtedy naprawdę nie powinno się brać ślubu, dopiero jak się ochłonie, na własnym przykładzie to pisze, i ciesze się że wtedy nikt mnie nie namówił na ślub kościelny, bo teraz widze ile rzeczy by mnie ominęło, nawet same przygotowanie gdzie czynnie moge uczestniczyć, gdzie moja córka mi pomaga 2male rączki co więcej szkody wyrządzają ale cieszy mnie to, dziecko to dar nie ważne że wpadka czy planowane, przed ślubem czy po ślubie, trzeba myślećna spokojnie a nie pod chwilą emocji,bo emocje ochłoną a my możemy żalować a czasem z danego kroku już cofnąć się nie da czym jest ślub cywilny i kościelny, wiem co pisze pozdrawiam serdecznie

ale cos w tym jest z tym pospiechem jak ktos juz w ciazy jest moi znajomi maja tak samo dziewczyna w 2 miesiacu ciazy i za 2 miesiace slub na łeb na szyję

zupełnie inny niż wasz po pierwsze nie dopuściłabym do takiej sytuacji żeby zajść w ciążę przed ślubem (w tych czasach gdy antykoncepcja jest tak skuteczna i można wybierać w tabletkach, krążkach, plastrach, globulkach czy choćby zwykła prezerwatywa również jest skuteczna, i śmiem twierdzić że ludzie chyba nie myślą głową że wpadają) A czemu nie dopuściłabym do wpadki ? Choćby dlatego że nie chciałabym znaleźć się w takiej sytuacji jak autorka. Jest ciąża zatem trzeba się żenić. Mężczyzna jest osaczony, czuje się "zmuszony" do ślubu, kobieta czuje się jak jakieś zwierzątko które trzeba przygarnąć bo skoro już zaciążyła to nie wolno ją zostawić itd. Same wymuszone sytuacje. Najlepiej dać sobie czas na wszystko. Najpierw luźny związek a przyjdzie czas kiedy mężczyzna z własnej woli postanowi się oświadczyć, następny etap to decyzja o ślubie, a po ślubie świadomie decydują się na dziecko. Jeżeli już jakimś cudem (bo dobrze się zabezpieczamy) zaszłabym w ciąże nie zmuszałabym mężczyzny do oświadczyn ani ślubu. Gdyby nie pomyślał sam o oświadczynach co wiązałoby się potem ze ślubem to podjęłabym decyzję o usunięciu bo uznałabym że skoro się nie oświadcza to znaczy że nie lubi zobowiązań. Poza tym nie ma pierścionka nie ma dziecka. Oczywiście nie szantażowałabym go.

ślub to chyba juz pytał, czy zostaniesz jego zoną

to o czym pisałam powyżej, jest ciąża to facet mówi "yhy to trzeba się żenić :/" I po co wam to ? Nie lepiej mieć satysfakcję że wasz mężczyzna chce tego ślubu i prosi was o rękę bez przymusu a nie że dziecko jest takim "przyspieszaczem"

jeżeli będziesz miała z tym facetem dziecko, to chyba powinnaś umieć z nim rozmawiać. co Ci szkodzi powiedzieć o tym, że marzysz o zaręczynach? że nie chcesz żeby wszystko robione było w pośpiechu, że zawsze marzyłaś, że najpierw facet się oświadcza,, a potem załatwiacie sprawy ze ślubem. może on po prostu nie wie że dla Ciebie to jest ważne.

napisałam "nie ma pierścionka, nie ma dziecka"

Ślub, wesele.....fakt magiczne chwile.... Ale msza się kończy, wesele też i to od Was zalezy czy Wasze całe życie będzie równie magiczne jak ten jeden dzień Droga autorko tematu: nie zawracaj sobie głowy pierdołami. Nie pierścionek czy biała suknia jest symbolem Waszej miłości, tylko to dziecko, które urodzisz. Wiem co mówię: miałam romantyczne zaręczyny, białą suknie i wesele do rana. A potem 7 lat czekalismy na dziecko. Więc ciesz się, że bedziecie rodzicami.

U nmie rodzina naciskala na ślub, bo jak to... urodzisz nieślune dziecko? Tak, urodzę. Nie wzięliśmy nawet cywilnego, a formalności po ur dziecka wcale nie było tak dużo, załatwiliśmy wszystko od ręki w USC w ciągu pół godziny. A kwestie ślubu rozwiązaliśmy w ten sposób, że połączyliśmy imprezy - ślub i chrzest dziecka.