Samotnosc i brak wsparcia w rodzinie

Mam 27 lat i tylko się pogrążam. Jedyne co mam to praca, reszta mi w życiu nie wyszła. Niestety nie mam wsparcia w rodzinie. Ojciec alkoholik, matka furiatka chora psychicznie, a rodzeństwo cały czas się śmieje jak to mi w życiu nie wychodzi. Cierpię na depresje, i cały czas się pogrążam, między innymi też że w rodzinie mam brak wsparcia. Jak z tego wszystkiego wybrnac??

jak sie oceniasz z wygladu?

Lecz depresję, idź na terapię. A rodzina? To boli jak własna rodzina nie jest oparciem. Ale nic na to nie poradzisz. Chociaż... czy aby na pewno rodzeństwo nie jest Ci przychylne? Może źle ich oceniasz i źle odbierasz.

Tak z rodzeństwem nie mam dobrego kontaktu bo mam odmiennne zdanie. Ja jako starsza zawsze próbowałam im pomagac teraz to się obróciło przeciwko mnie niestety. Po prostu brak jest punkt zaczepienia żeby zaczac sobie jakoś radzic.

Chyba graffiti moze miec racje, ze tylko Ci sie wydaje ze rodzensto Cie olalo. Jak im powiesz na powaznie o swoim stanie, to na pewno Ci pomoga. Samo wysmiewanie sie moze zle odbierasz i to jest bardziej niewinne niz Ci sie wydaje. Daj im chociaz szanse i opowiedz o swoim stanie.

Mam tak samo odzywają się do mnie tylko ,w potrzebie zawsze im pomagała m,a teraz gdy sama potrzebuje pomocy zostałam sama.

@21:10 standard...

Typowe,cóż mawiają,że dobro powraca podobno.

Osoba taka powinna mimo wszystko dbać o wygląd i uśmiech na twarzy. Ja mają 27 lat byłam mężatką z dwójką cudownych dzieci. Wielkie wsparcie to mąż i jest zawsze podczas każdego badania cipki i wspierał porody.

To super,że takowe wsparcie masz ,nadaje to sens życiu.Pozdrawiam.

rodzina i rodzeństwo to często zazdrosne koorfy, takie życie, wyścig szczurów, dlatego często obcy są bardziej przyjaźni niż rodzina. Ja próbowałem trzymać relacje ale to wszystko wielkie G, bo to było jednostronne zawsze, ja się starałem, dzwoniłem, pytałem, wysyłałem coś a w drugą strone zero. Przykre ale hooj, trzeba po prostu ich olać i o nich zapomnieć, szczególnie że oni mają w dópie, to po co sobie zawracać czas, hooj z nimi, dla mnie nie istnieją. Tak jest o wiele lepiej.

Musisz sie tak hoojowo wyraźać .

To prawda,że obcy bardziej pomocny .I Ja wchodziłam moim braciom w tyłki byłam na ich zawołanie,tyle lat byłam zaslepiona myślałam,że i oni kiedyś mi pomogą,a teraz gdy zachorowałam nawet nie spytała jak się czuję ,Kiedy operacja itp.Z jednej strony musiało mnie to spotkać bym zrozumiała ,ze pomagając im tracę swoje nerwy,zdrowie.