List do k...

a ja twojemu :)

co ma być to będzie czy ci się to podoba czy też nie

Przyjaciel to mocne słowo. Ale tylko jeśli naprawdę coś prawdziwego się za nim kryje. Mówiłam jej już daaaaaawno, żeby na niego uważała i prosiłam, żeby dała znać jeśli on coś zacznie kombinować, ona na to, że nie ma sprawy, że mogę na nią liczyć. Oczywiście kolejna ściema.

A co, obiecywał ci, że sie ze mną dla ciebie rozwiedzie? Jakaś ty naiwna :D

a skąd wiesz że to mogę być ja ?

Nie wiem. A to ty?

może

na siłę nikogo nie zatrzymasz przy sobie

Nie muszę :) Jemu to się też zwyczajnie nie opłaca.

do ciebie i ku przestrodze, z tobą to jest coś nie tak cieszysz się, że mąż jest z tobą z wygody :-( ??? że nie opłaca mu się ciebie zostawić, a gdzie w tym miłość ? nie ogarniam tego ...

TO JA CI POMOGE SA KILKANASCIE LAT ZE SABA CZESTO JEST DOBRZE TYLKO TE JEGO SKOKI CIEZKO UKLADAC ZYCIE OK 40+- POPROSTU ALE NA TWOIM MIEJSCU DAROWALA BYM SOBIE TA UCZCIWOSC I TEZ ZACZELA CHODZIC NA BOKI A JEJ MEZOWI NAPISZ ANONIM NP POWINNAS ZBUZYC TA SIELANKE JAK ONA ZNISZCZYLA TWOJA

mąż jest z nią bo kto mu bedzie prał obesrane gacie,smierdzące skarpety,przepocone koszule itp autorko,juz tak sobie nie pochlebiaj,bedzie rznął na boku inne a ty mu bedziesz niczego nieswiadoma pałe oblizywac hahaaha

A ja Cię rozumiem. Też bym nie rzuciła od razu męża. (Ale dałabym mu nauczkę) A co do Twojej udawanej przyjaciółki, to zachowała się po świńsku. Sama miałam kiedyś taką sąsiadkę, ale na szczęście mój facet tego nie widział. Ja osobiście autorko trzymam za Ciebie kciuki i życzę żeby teraz było tylko lepiej. ps. powinnaś postąpić jak Twoja znajoma i powiedzieć wszystko jej mężowi. a czemu by nie?

Radzicie mu donieść... Niestety wczoraj spotkaliśmy ich przypadkiem w sklepie. Szli za rączkę zadowoleni i jakby nigdy nic się z nami przywitali. Okej. Ale minka jej zrzedła, gdy mnie zobaczyła, widać, że gryzie ją sumienie - i bardzo dobrze, ma powód idiotka!

Zastanawiam się... Anonimowy donos raczej odpada, bo będzie niewiarygodny. Nie mam jego maila ani komórki, mąż już wykasował numer, ale pewnie da się zdobyć. Rozważam umówienie się z nim na kawę i szczerą rozmowę. Mąż podpowiada, że nie warto się mieszać - pewnie już mu zrobiła dokładne pranie mózgu i przedstawiła własną wersję wydarzeń - więc tylko sobie narobimy kłopotu. Szczególnie jeśli ona zacznie się mścić, a obawiam się, że jest do tego zdolna. A my musimy dbać o dobrą opinię, taka praca.

Ty jestes chora psychicznie :O

Dzięki za diagnozę :)

Zdecydowałaś się żyć z człowiekiem, któremu już nigdy nie zaufasz. Walczysz o niego, co go z pewnością utwierdza w przekonaniu, że czego by nie zrobił, nie poniesie konsekwencji. Powodzenia na przyszłość z takim jego przekonaniem! Zasięgasz jego porady w kwestii czy i w jaki sposób udupić jego świeżą kochankę. Co za cyniczny palant, jeżeli faktycznie udziela ci rad w takiej sprawie! Całe swoje szczęście budujesz na planowaniu zemsty i przyszłości ze zdrajcą. PODZIW I SZACUN za taką determinację godną prawdziwej heroiny i matki-Polki, która poświęci całe swoje życie i szczęście dla ratowania rodziny. Przecież jako rozwódka byłaby bezwartościowa w oczach społeczeństwa, co z tego, że samostanowiąca i pełna szacunku dla siebie?