Wierszyk mojej "babki" na ślub rodziców. Rozwalił mnie....Jak tak można..?;/

Robiłam wczoraj porządek w "szparagałach". Znalazłam pamiątkę od rodziców ojca z wierszykiem. Nie pamiętam go słowo w słowo, ale mniej więcej był o tym, że żona powinna zajmować się mężem, kochać, opierać, biegać jak ze sraczką. I praktycznie żadnych życzeń dla świeżo upieczonej żonki. No i końcówka " i potem westchniesz po co mi to było, po co" (mąż westchnie, rzecz jasna) Lekko zdębiałam, jakoś tak..przykro mi się zrobiło... ech...zawsze wiedziałam, że moja babka to suka

;) Można to odebrać jako żarcik;) tyle tylko że mało śmieszny dla Twojej mamy...

To nie był wierszyk tego rodzaju (żartobliwy) Zrobiło mi się zwyczajnie nieswojo, i myslę, ze każda tak poczułaby się po przeczytaniu takich słów....