ciąża - za i przeciw

chciałabym żebyście pomogły mi podjąć decyzję. mianowicie miałam guza na jajniku, musiał on zostać usunięty, został mi jeden jajnik i jest możliwość, że na nim też pojawi się guz. nikt nie wie, czy za rok, czy za pięć lat, czy nigdy. ja mam siedemnaście lat i nie wyobrażam sobie nie zostać nigdy matką, nie być w ciąży, nie urodzić dziecka... długo z moim chłopakiem rozmawialiśmy o tym i stwierdziliśmy, że chcemy mieć dziecko oboje. moi rodzice są oczywiście temu przeciwni, bo jestem za młoda, bo szkoła, bo nie mam pracy, nie mam nic... oczywiście zgadzam się z ich argumentami, ale myślę, że jednak dalibyśmy jakoś radę... co wy byście zrobiły na moim miejscu?

oczywiscie rozumiem ciebie w 100 procentach. ale ty musisz zrozumiec rodzicow. nie jestes pelnoletnia, wiec poki co to na nich spoczywa obowiazek opieki nad toba i nad twoim dzieckiem. ile lat ma twoj chlopak? czy jest dojrzaly i pelnoletni? czy pracuje? czy macie szanse na wynajecie mieszkania? jak dlugo sie znacie?

i cie rozumiem i nie, tez nie wyobrazam sobie zycia bez dziecka. skonsultuj to z ginekologiem jak on prognozuje, wspolczuje i ze tak mlodym wiekundoswiadczylas tego wstretnego chorobska

chłopak ma 21 lat. jest dojrzały i myślę, że gotowy do tego, żeby zostać ojcem. pracuje, ale mieszka z rodzicami. mieszkamy na wsi, więc raczej nie ma możliwości wynajęcia mieszkania tutaj... znamy się dość długo, a razem jesteśmy od roku.

konsultowałam się z ginekologiem, ale natura nigdy nie jest do końca przewidywalna, nie wiadomo, czy nowotwór znowu się rozwinie, a jeśli tak, to nie wiadomo kiedy...

a kiedy konczysz szkole? bedziesz miala po szkole mozliwosc dostania jakiejsc pracy, praktyki w zawodzie? moze warto troche poczekac do ukonczenia przynajmniej szkoly... no i slub, wiem ze to tylko papierek, ale jednak w twojej sytuacji papierek, ktory daje gwarancje, bo gdyby wam nie wyszlo, zawsze jest podzial wspolnego majatku i alimenty, ale na slub przed 18stka chyba potrzebujesz zgody sadu...

jestem dopiero w pierwszej klasie liceum... wiem, że gdyby rodzice mi pomogli, to skończyłabym tą szkołę i zdała maturę, a potem znalazła jakąś pracę. zresztą rodzice mojego chłopaka są po drugiej stronie, nawet zaproponowali, żebyśmy z nimi zamieszkali, a teściowa mówi, że chętnie zajmie się wnukiem... gdybyśmy chcieli czekać do skończenia szkoły, to jest jeszcze 2 i pół roku, nigdy nie wiadomo, co się może zdarzyć w tym czasie... a co do ślubu, to chcemy wziąć, ale po mojej 18, która będzie w przyszłym roku w lutym.

może ktoś jeszcze się wypowie?

Ja się nie dziwię Twoim rodzicom. Dopóki jesteś na ich utrzymaniu musisz się liczyć z ich zdaniem. Jak będziesz na swoim i będziesz zależna tylko od siebie - możesz robić co chcesz. Jestem ponad 2 razy starsza od Ciebie i wierz mi, ze mimo, ze teraz wydajesz sie sobie dorosła i odpowiedzialna (i podobnie myślisz o swoim chłopaku), to za 10 - 20 lat zrozumiesz, ze 17-naście lat to jeszcze za malo na podejmowanie tak ważnych decyzji jak założenie rodziny. Z perspektywy czasu naprawdę wszystko wygląda inaczej i zrozumiesz wtedy swoich rodziców. Nie wiem także dlaczego tak sie spieszysz z dzieckiem. Co ma byc to będzie. Ja jestem po raku piersi - przeszłam to ponad 5 lat temu. Niektórzy lekarze mówili wtedy, ze nie będę mogła mieć dzieci - ze to ryzyko bo poziom hormonów rośnie w ciaży (a nowotwór miałam estrogenozależny), ze nie wiadomo jak zareaguje organizm. Chciano mi także przepisać lek, który miałam brać przez 5 lat i w tym czasie mowy by nie było o ciąży. Odmówiłam brania tego leku. 5 lat po raku zaszłam w ciążę (bez problemu) - w wieku prawie 38 lat. Ciążę przeszłam bardzo lekko, synek urodził się zdrowy (ma już roczek), mnei takze nic nie jest :-) Wiec co ma byc - to będzie i nie ma potrzeby się spieszyć :-)

trudna decyzja przed toba, naprawde. z jednej strony kibicowalabym, bo wiem jakie to szczescie miec dziecko, z drugiej strony naprawde jestescie mlodzi i warto byloby chociaz sie jakos urzadzic w zyciu. i tez z drugiej strony nie wiadomo, czy tak od razu zajdziesz w ciaze... sama nie wiem co bym zrobila. mialam podobna sytuacje wsrod znajomych i pozniej zastanawialam sie co bym zrobila, gdyby sie okazalo, ze moge zajsc w ciaze teraz, albo nigdy nie miec dzieci... i pomyslalam wtedy, ze bym sie zdecydowala, pomimo ze z chlopakiem bylam wtedy zaledwie od 6 m-cy... ale ja wtedy mialam 24 lata, skonczone liceum i licencjat, pracowalam sama na siebie, dobrze zarabialam, wynajmowalam mieszkanie. wiec wiedzialam, ze dalabym rade. ale w twojej sytuacji nie mam pojecia. powiem cie ze nie jestem juz z tamtym chlopakiem. czy bylibysmy razem gdybym zaszla wtedy w ciaze? nie wiem...