Lubisz?

Lubisz? Gdy Twoje troski wraz z jego ustami, znikają między Twoimi udami? Pragnienia pieszczot odrętwieniem, piersi sponiewierane, dreszczem spływającym w dół delikatnym strumieniem. Gdy życia oddech to dla Ciebie za mało, wciąż pragniesz, magicznej chwili, gdy jeszcze większym szczęściem koniec tego, co szczęście dawało. Tę chwilę zanim dotyk jak krople wody, smagać będą spragnione ciało, gdy on oczekuje słodyczy skosztowania, a Ty kosztujesz słodyczy oczekiwania.

Burza Z dłonią położoną na biodrze, snującą się po ciele bez celu, obejmuję Ciebie ramieniem, i wtapiam się w Twoją sukienkę. Na karku wilgoć pocałunku, chłód oddechu na ramieniu, otul mnie miękkością włosów, i pozostaw w odrętwieniu. Z kolejnej bryzy powiewem, wypełnij mnie swoim zapachem, niech wzniesie mnie wysoko, z namiętności krzyczącym śpiewem. Usta drżące, oczy iskrzące, spod niewinności welonu, otwórz się cichutko... czujesz? To zapach ozonu.