Onieśmielenie,dlaczego.

Interesuje mnie opinia zarówno Pań i Panów.Najpierw opisuję swój przykład.Do nieśmiałych nie należę,wręcz przeciwnie a jak przyjdzie co do czego , jak mi na kimś bardzo zależy,to albo nic nie robię albo udaję,że mi nie zależy.Czy ja mam jakieś zaburzenia emocjonalne?

jesteś po prostu albo jeszcze bardzo młoda, albo troszkę zbyt wrażliwa i skryyta...to moje zdanie.

mam 28 lat

Jestem raczej odważna i pewna siebie, ale jeśli mi na kimś zależy to sie nie odzywam, udaje wyniosla ksiezniczka itd

to się nazywa strach przed odrzuceniem.

Na co dzień nie mam problemów w kontaktach z ludźmi, jestem wesoła, towarzyska, chociaż jednocześnie lubię sporo czasu spędzać w samotności. Natomiast całkowicie się zaczynam gubić w momencie gdy spotykam kogoś, kto mi się podoba, na kim mi zależy. Udaję obojętność, chyba ze strachu - przed czym? Nie wiem tak do końca: chyba przed niepowodzeniem? Albo po prostu przed nieznanym, bo nigdy nie byłam z nikim związana. Mam 31 lat :|

Miałam nadzieję,że nie jestem sama.Mnie naprawdę otoczenie postrzega jako wyszczekaną,przebojową osobę.

Może to taka maska? Ja w gruncie rzeczy uważam się za osobę nieśmiałą, ta pewność siebie u mnie jest pozorna, taka wyuczona na potrzeby przetrwania w tej cywilizacyjnej dżungli ;) Może o to chodzi? Wszyscy postrzegają nas jako przebojowe kobiety, które biorą sprawy we własne ręce, więc i mężczyźni sądzą, że same sobie kogoś "poderwiemy"? :\

Niedawno zmieniłam pracę,w której był facet,który mi się podobał.Wiedziałam,że był wolny.Postanowiłam,że ostatniego dnia doprowadzę do sytuacji sam na sam i powiem mu ,dam do zrozumienia,że mi się podoba.Miałam zaproponować spotkanie.Do w/w sytuacji doprowadziłam,ale nic nie powiedziałam.

Oj :( Ale masz z nim jeszcze jakiś kontakt?

Napisz do niego, tak jest prościej, skoro już nie pracujecie razem, to na nic sie nie narazasz, a możesz coś zyskać.

też jestem duszą towarzystwa i moge rozmawiać z każdą a jak jakaś mi się spodoba to normalnie mnie muruje:( tyle lat co Ty mam

Może sparaliżowała Cię wizja negatywnej reakcji z jego strony? Jeżeli masz choćby jego numer gg czy maila, to może warto podtrzymać kontakt? Chociaż z drugiej strony to mężczyzna powinien wyjść z taką inicjatywą... Kurcze. Szkoda, że wtedy nie udało się Wam dogadać.

To wszystko powinno być prostsze ;) A my sobie jeszcze dodatkowo robimy pod górkę, echh...

Nie zgodzę się z tą inicjatywą, ja pierwsza nawiazałam kontakt z moim mężem...kiedy on był ostatni dzień w pracy:-) Jak się później dowiedziałam bardzo mu się podobałam ale myślał że nie ma szans:-)

Mam numer jego telefonu,ale obawiam się,że o może później opowiadać naszym wspólnym kolegą z pracy,że mu się narzucam,że go podrywam.Od naszego ostatniego spotkania w pracy minęły ponad dwa tygodnie.W międzyczasie był Dzień kobiet.Mógł wysłać smsa z życzeniami,ale nie wysłał,więc chyba nie mam szans.Dodam,że on też ma mój numer.

to może spróbuj niby o czymś z pracy zagadać, no nie wiem, coś wymyśl, nie wiem jakie były wasze relacje.Jak porozmawiasz tak niezobowiazująco, to może jednak coś się potem wykluje.Faceci naprawdę nie zawsze mają odwagę.

Może coś w stylu: "Beznadziejnie mi w tej nowej pracy, tęsknię za Wami. Znajdziesz czas dla starej znajomej? Mam ochotę pogadać przy kawie"

Poza tym narzucanie się to dzwonienie 2-3 razy pod rząd, podczas gdy druga strona nie robi nic w kierunku podtrzymania kontaktu. Raz spokojnie możesz zadzwonić, jeśli mieliście dobre relacje, to powinien się ucieszyć.

Spróbowałam.Napisałam smsa typu:Co u ciebie?Kjak w pracy?Masz ochotę odpisz. A on do mnie,że dziękuję za pamięć.Odpisał na pytania,zapytał co u mnie.Odpisałam oczywiście i na odpowiedź czekałam 40 minut.Już nie pisałam,bo to nie ma sensu.Po co?Facet ewidentnie ma mnie gdzieś.

Moja intuicja mówiła prawdę.

Facet skakał koło mnie,był na każde skinienie,tak sam od siebie.Nie miałam wpływu na jeno płacę, na nic.Dzięki jego postępowaniu cała firma miała nas na jęzkach.Po co byla ta cała szopka?

Poczekaj troszkę, dałaś mu sygnał, że pamiętasz. Może musi to przemyśleć. Nie rób sobie wielkich nadziei, ale i nie skreślaj go.

To było dwa dni temu i nie ma żadnego odzewu.Naprawdę uważam,że facet ma mnie w dupie.

Myślę, że to normalne. Jak nam na kimś zależy i chcielibyśmy coś spróbować w tym kierunku, to pojawia się stres.

Ostatnio przeczytałam na ty forum,że:Chćby góry srały,skały pękaly,jak facetowi zależy,to zawsze znajdzie sposób,żeby się skonkaktować.

Powiedzcie mi wreszcie ludzie,ze jestem naiwną idiotką.Podajcie przykłady,żebym oprzytomniała.Ludzie proszę was.

Pewnie Cie olewa, Jakby mu zależało, to by próbował się umówić.

dokładnie,po co i na co czekać.Zwłaszcz a jak facet nie jest nieśmiay.

Nie odzywa się pierwszy ,po 3 tygodniach niewdzenia.Ludzie ja mam coś na oczach.