jak odnalezc sens po rozstaniu?

Jak w temacie..

długo po rozstaniu??

wszystkim

jak znalesz jak w niczym sie go nie widzi..

ile kosztuje wizyta u psychologa ktos sie orientuje?

ja na przykład zaczęłam się bawić :D i Szyyybko się odnalazłam, właściwie to jeszcze zanim się rozstałam ;)

Ja tez zaczelam, ale jak wracam do domu to wszystko wraca..

trzeba sobie przemyśleć czy tak jak jest nie jest lepiej. i zrobić plan na życie

Wyjechać do Konga na wakacje pełne uciech cielesnych.

chetnie bym wyjechala, niestety kasy brak..

Zmuszaj sie do roznych zajec, by nie bylo takiej sytuacji, ze nic nie robisz i pograzasz sie w kontemplacji swojego smutku. Uprawiaj sport, gotuj, uprawiaj ogrodek, spedzaj duzo czasu ze znajomymi. Wszystko byle nie byc sam na sam ze swoimi myslami. Troche czasu minie i rany beda sie goic.

tylko że wszystko co robiła do tej pory robiłam dla niego, nie umiem czerpac z niczego przyjemnosci..

jest takie powiedzenie: Czym się strułeś tym się lecz;) W moim przypadku nie pomoglo, lepszy byl czas. No i moja natura, ktora zmusza mnie do wymyslania roznych rzeczy, teraz np robie kadzidelka, wczesniej robilam swieczki, bizuterie, drapaki dla kota, gotowalam dziwne jedzenie, szylam, mailam potrzebe ratowania swiata, chcialam tworzyc armie, kupilam maszynke do ciecia tytoniu i sama robilam dla taty papierosy, zbieralam butelki po wine, bo bez w nich ladnie wyglada, nie nadeptywalam na linie. No, różne rzeczy. Mam 28 lat i czasem jestem gorsza od mojej 7 letniej córci... Ale mój sąsiad jest lepszy;) zbiera zdechłe muchy a potem w słoikach wystawia na parapecie :) ok, do brzegu, tego kwiatu to pol swiatu...

Wlasnie w tym sek ze masz robic te rzeczy troche na sile, byle miec zajeta glowe i nie myslec o nim.

zazdroszcze ludziom ktorzy maja dla kogo zyc..

nie żyje się dla kogoś tylko dla siebie:)

Jak chcesz sie czuc potrzebna, to mozesz sie zapisac na wolontariat.

niby prawda, ale w praktyce to inaczej wychodzi..

tez myslalam o wolontariacie, ale nie wiem czy jesli sama nie czuje sie szczesliwa to komus dam szczescie?

Stare jak świat, ale prawdziwe: czas jest lekarstwem na wszystko.

wolontariat to nie jest zły pomysł, może jak zajmiesz się życiem innych i poczujesz się potrzebna to oderwiesz się od własnych zmartwień.

Sa rozne wolontariaty. Ja bym proponowal schronisko lub dom dziecka. Zobaczysz jaka radosc sprawisz podopiecznym kazdym swoim przyjsciem, to zapomnisz o swoich problemach, powiem wiecej, sama bedziesz szczesliwa dajac radosc innym ;)

a moze jeszcze wszystko bedzie dobrze?

Może wszystko będzie dobrze? Będzie na pewno, cokolwiek miałoby to znaczyć. Zależy też co dla Ciebie oznacza "będzie dobrze" - to, że się zejdziecie czy to, że nauczysz się żyć bez niego?

Pepi cos o tym wiem studiuje pedagogike specjalna..

nie wiem czy naucze sie zyc bez niego ;(

Olaboga, a Ty od nowa to samo. Jasne ze sie nauczysz. Minie z 1-2 miechy i bedzie to tylko wspomnienie.

Jeśli powiem Ci, że się nauczysz to i tak mi nie uwierzysz, ale tak się składa, że wiem co mówię. Nie zrozum mnie źle, ale w takich chwilach najgorsze jest ciągłe użalanie się. Wypłacz się, ale następnego dnia bądź uparta i żyj dalej.

Niby wiem ze wiekszosc ludzi ma takie problemy a jednak to tak boli..