wada serduszka u dziecka

witam. Wczoraj na badaniach prenatalnych dowiedziałam się ,że jest podejrzenie ,że moje dziecko (jestem w 25 tyg. ciąży) prawdopodobnie ma wadę serduszka, dokładnie HLHS. Podejrzenie ma aż 4 lekarzy.We wtorek mam się zgłosić znowu do szpitala by zrobić Usg i obejrzała to kolejna pani docent. Lekarze nie powiedzieli mi wiele. Tylko ,że im przykro ,że to poważna wada.Jakby brakło im słów. Patrzyli z politowaniem. Wychodząc ze szpitala praktycznie nie widziałam nic na ten temat.Wiem tylko tyle co udało mi się poszukać w internecie. Jest tego masa . Moje pytanie ,czy ktoś z was spotkał się kiedyś z taką wadą ?wie o co chodzi w tym wszystkim. Jak wyglądają operacje? PROSZE O POMOC. JESTEM ZAŁAMANA.

Ja wiem ogólnie co to za wada,nic bardzo szczególnego... Moja kuzynka się z nią urodziła. Przeszła trzy operację i niedawno skończyła 18 lat :) Nie możesz się załamywać,domyślam się jak Ci ciężko ale dla siebie i maleństwa musisz być silna i niestety,ale przygotować się,że swoje maluszek też będzie musiał przejść. Kuzynka do dzisiaj jest i do końca życia już będzie na tabletkach ale żyje i funkcjonuje zupełnie jak każde inne dzieci. Pomijając to,żę na wf nie może biegać czy np rzucać piłką lekarską ale to nie tragedia prawda:)? Życzę Tobie i twojemu dzieciątku dużo siły !!!

:D

nie obrażaj dobre?

stwierdzam fakt

stwierdzam fakta obiektywistycznego

nie martw się jak bękart okaże się mieć wadę to jeebnie się nim o próg w polsce to nie jest karalne :D

Hej, oczywiste jest, że się po takiej wiadomości denerwujesz. Ale mów sobie, że wszystko będzie dobrze. Ja mam lat 30 i też mam wadę serca. Nie miałam żadnej operacji i żyję. Jedyne co jak ktoś wspominał przede mną to trzeba mieć na dziecko szczególną uwagę i jego życie będzie się wiązało z pewnymi ograniczeniami. Poza tym medycyna jest tak do przodu, że wierzę iż wszystko będzie dobrze z twoim maleństwem. Myślę, że lekarze się obawiają pierwszych dni dziecka. Ja leżałam długo w inkubatorze z kroplówą w główce, oczywiście nie wiadomo było czy przeżyję i nerwy były ogromne. Ale jak widać wszystko jest całkiem. Tyle, że nie mogę biegać ani ciężko fizycznie nic robić bo się szybko męczę i często mdleję, ale prowadzę normalny tryb życia, więc trzymaj się cieplutko i wierz, że wszystko będzie dobrze :) Możliwe też, że sporo czasu spędzi twoje dziecko w sanatoriach. Ja pierwsze siedem, osiem lat bez przerwy po sanatoriach na to serce jeździłam i nie było to nic przyjemnego bo nie było tak jeszcze, że mogą rodzice być z dzieckiem a teraz już tak jest :)

Tylko modlitwa moze Ci pomoc.

mama wiecznie pytająca i normalny_pogada :o Takie to smieszne dla was matoły? :o

ignorujcie ich. szkoda ,ze ich rodzice nie dostali takich rad co oni teraz udzielaja.