orientacja ...

Witam! Mam 22 lata, obecnie szukam pracy, studiuje. Od jakis 4 tygodni mam wahania nastroju, a od tygodnia chyba silna depresje. Moje mysli zaprząta tylko jedna sprawa. Cały czas o tym myślę, nie mam głowy do bieżących spraw, nie chce mi sie jeśc, schudłem pare kg, obecnie pisząc ten post mam łzy w oczach ... Problem tyczy sie mojej seksualnosci. Od paru lat okłamuje się, że jestem hetero i kręcą mnie kobiety ... jednak tak nie jest bardziej podobaja mi sie ... faceci ;( nie wiem moze jestem bi, moze gejem, na pewno nie hetero. Bylem pare razy z kobietami, ale to nie byłot to ... czulem jakas pustkę. Ostatnio poznałem pewnego geja, po dluzszej rozmowie na tematy dotyczace zwiazkow, sexu itp. dotarło do mnie, ze nie powinienem sie oklamywac i przyjac do wiadomosci - nie jestem heteroseksualny - jestem inny ... od tego momentu czuje sie okropnie. Ten chlopak wogole nie wstydzil sie tego co mowi, byl pewny siebie, był dumny z siebie, opowiedzial mi jak kamien spadl mu z serca kiedy zrobil tzw coming out przed rodzina ... Nie wiem co robic, do kogo sie udac - seksuologa ? Mam 22 lata, moze jakbym mial stala prace i bylbym starszy, niezalezny od rodzicow, przynalby sie do wszystkiego i opuscil dom ... ale w takiej sytuacji ;/ OJCIEC BY MNIE ZABIŁ! No moze nie zabił, ale wyrzekłby sie mnie na pewno ... matka jest neutralna pod tym względem :( wiem to bo kiedys jako nastolatek uganiający się za dziewczynami i nie myślący o chłopakach w taki sposob jak teraz poruszalismy te tematy. Wiem, ze jakbym sie przynał wylądowałbym na bruku, ale z drugiej strony ukrywać się ? Mam mętlik w głowie ... A co powiedzą ludzie w mojej małej mieścinie ? Pewnie zaraz zaczną sie wyzwiska od pedałów itp. ale musiałem to wyrzucić z siebie. Mam przyjaciółke i planuje z nia rozmowę na te temat, ale się boję ;/Mysle czy aby nie wyjechac z tego kraju i zaczac wszystko od poczatku ... Wiem, pisze nieskladnie - przepraszam. Co robić ?

zawsze pomoga ;) Moj drogi. Radze udac ci sie do seksuologa lub psychologa i porozmawiac na ten temat. Nie mozesz tego dusic w sobie bo dojdzie do najgorszego. I nawet w obecnej sytuacji nie waz sie myslec o COMING OUT. Powinienes byc w 100% pewny swojej orientacji przed ujawnieniem się. Radze skonczyc szkole i znalezc prace, a nastepnie wyprowadzic sie. Gdy bedziesz niezalezny, wtedy mozesz sobie pozwolic na wiecej. Poza tym musisz wiedziec, ze bycie gejem w Polsce jest bardzo cieżkie, musisz ciągle walczyc, być silnym. Teraz wydajesz mi się słaby, nie pewny niczego, więc radzetrzymać swoją tajemnicę w sekrecie. Nie wiem czy wiesz ale sa TELEFONY ZAUFANIA DLA OSOB HOMOSEKSUALNYCH. Zadzwon. Otwórz się anonimowo. Dyzury w takich telefonach pełnia osoby/psycholodzy specjalizujacy sie takich przypadkach jak twoj. http://www.lambdawarszawa.org/content/view/48/36/ http://www.mmzielonagora.pl/artykul/telefon-zaufania-i-wsparcie-skype-dla-gejow-i-lesbijek Pozdrawiam! Trzymaj się!

że problemem może być to, że mieszkasz w małym mieście i Twoi rodzice mają tradycyjne poglądy. Gdzie studiujesz? Może warto przenieść się do dużego miasta? Ja jestem z Warszawy i tu studiowałam. U nas też to przez pewien czas był temat tabu, ale na 2/3 roku kilku kolegów dokonało coming outu i co? ano nic.. plotki przez jakieś pół roku, a potem wszyscy się przyzwyczaili, stało się to normalne.. ale wiadomo, dla rodziców może to być największy problem, mogą myśleć, że coś zrobili źle, albo mieć żal do Ciebie. Warto porozmawiać z psychologiem, seksuologiem, zrozumieć, że to nic złego, że jesteś normalny. Myślę, że łatwiej się żyje gejom w dużym mieście lub za granicą, ale to się zmienia. W mediach ten temat jest coraz częściej poruszany. Odwagi, możesz żyć normalnie. Teraz wśród moich przyjaciół to jest naturalne, że ktoś mówi, że jest gejem, albo przyprowadza swojego faceta. Pracują w dużych firmach, na wysokich stanowiskach, albo jako artyści, projektanci, architekci.