ta miłość nie masz szans

od 4 lat kocham faceta,z którym raczej nic mi nie wyjdzie. niestety mam chłopaka od 8 lat,ale chyba ten związek się rozpadnie. wiem,jestem głupia,powinnam się rozstać z moim obecnym,ale boję się samotności,a nie wiem czy tamten jeszcze coś do mnie czuje. tamtego drugiego znam od jakiś 6 lat i kiedyś doszło do takiej sytuacji,że całowaliśmy się i przytulaliśmy,ale potem dowiedziałam się, że "on nie chce wchodzić z butami w moje życie",z powodu właśnie mojego chłopaka.nie mogę o nim zapomnieć i chyba zawsze będę cierpieć. dziękuję za uwagę :-(

dobrze zrobił, bo to Ty wówczas powinnaś podjąć decyzję i odejść od faceta z którym jesteś do dziś, a tak sama popatrz nie dość, że okłamujesz go to jeszcze zdradziłaś i nadal po części zdradzasz nieustannie myśląc o tamtym... kobiety często postępują w ten sposób, a ja zastanawiam się jak tak można żyć w zgodzie z samym sobą... jak możecie siebie tolerować? pytanie retoryczne jedno jest pewne, minęło sporo czasu i tamten już mógł ułożyć sobie życie po swojemu... moim zdaniem powinnaś z moralnego i etycznego punktu widzenia odejść od obecnego partnera tak czy inaczej... życie w kłamstwie jest okropne... wówczas możesz ewentualnie poszukać tamtego i zorientować się w sytuacji... jeśli jest sam powiedz mu, że i Ty obecnie nikogo nie masz... ale pamiętaj, nic na siłę... to on powinien przejąć inicjatywę... równie dobrze mógł liczyć, że zostawisz obecnego partnera dla niego i tego co czuliście, ale nie uczyniłaś tego dając mu solidne podstawy do tego by myślał iż go nie kochasz...

masz rację niestety... czuję się bardzo źle,mam myśli samobójcze, nie widzę wyjścia z sytuacji. tamten nie ma nikogo,jest sam od tamtego czasu

mój chłopak jest dobrym człowiekiem,szkoda mi go,mówi mi ze mnie kocha,ale ja czuje ze to juz nie to samo co kiedys. mam dosc zycia