Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Vagnozi

odpowiem na wasze pytania!!!

Polecane posty

Gość icek z Łodzi
czemu jesteś głupi?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość sqssqsq
wyjasnij mi roznice miedzy Substytucja elektrofilowa a nukleofilowa ??

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość pochwiarz....
Romantyczne drogi ku wolności Ojczyzny. Omów na wybranych przykładach ???

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
pochwiarz.... Epoka romantyzmu to okres wytężonej pracy na rzecz zachowania tożsamości narodowej Polaków. Poddawani polityce germanizacji i rusyfikacji Polacy potrzebowali takich twórców jak Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki, którzy swoją twórczością wskrzeszali ducha Narodu Polskiego. Utwór Adama Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz napisany „ku pokrzepieniu serc w sposób szczególny odwołuje się do uczuć patriotyzmu i dumy narodowej. Mickiewicz przypomniał rodakom okres Polski szlacheckiej wraz z jej tradycjami i niepowtarzalnym krajobrazem ziemi litewskich. Adam Mickiewicz jako wielki patriota postawił sobie za cel zbudowanie w świadomości narodu obrazu Polski silnej i niepodległej. Cel ten, biorąc pod uwagę klęski kolejnych powstań - listopadowego i styczniowego, był trudny do osiągnięcia. Twórcy epoki romantyzmu prowadzili zaangażowaną działalność na rzecz odzyskania niepodległości. Wcześniejsza epoka walk napoleońskich i powstanie Księstwa Warszawskiego stały katalizatorem kolejnych walk niepodległościowych. Powstanie listopadowe w roku 1830 było dla Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego doskonałym pretekstem do podjęcia rozważań nad sposobami odzyskania niepodległości. Poeci przyjęli dwa przeciwstawne stanowiska wobec powstania. Autor „Dziadów cz. III sformułował hasło mesjanizmu narodowego oraz podkreślił rolę wybitnych jednostek w walce przeciw carowi. Poeta doprowadził swojego bohatera Konrada do buntu przeciw Bogu i wizji prometejskiej. Juliusz Słowacki natomiast w dramacie pt. „Kordian dokonał drastycznej oceny powstania listopadowego oraz zaprzeczył stworzonej przez Mickiewicza teorii prometejskiej. Nie ulega wątpliwości, że Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki poprzez swoją twórczość dążyli do zachowania patriotyzmu wśród Polaków oraz przedstawiali sposoby walki o niepodległość. Pierwszym utworem, w którym Adam Mickiewicz wypowiedział się w sprawie walki o niepodległość był napisany w 1828r. „Kordian Wallenrod. Natchnieniem dla powstania utworu stało się powstanie dekabrystów w Rosji. Mickiewicz zastanawiał się nad sposobami walki z tyranią, czy lepiej jest odnieść zwycięstwo postępując niemoralnie czy też przegrać zachowawszy honor rycerski? Rozważania te zaprowadziły poetę do myśli florenckiego polityka Machiavellego, według której w walce „trzeba być lisem i lwem. Myśl ta stała się mottem utworu Mickiewicza. Niestety wobec carskiej cenzury nie sposób było na te pytanie odpowiedzieć, dlatego poeta zastosował maskę historyczną obsadzając historię Konrada Wallenroda w epoce średniowiecza. Konrad Wallenrod jest przykładem wielkiego patrioty, dla którego najwyższym dobrem jest walka o odzyskanie niepodległości ojczyzny. Mickiewicz przedstawiając losy Litwina walczącego z Zakonem Krzyżackim w rzeczywistości pokazywał jak Polacy powinni przeciwstawić się zaborcom. Wallenrod jest przykładem patrioty, który „szczęścia w domu nie zaznał, bo go nie było w ojczyźnie. Pragnąc bezgranicznie poświęcić się Litwie, Konrad opuścił żonę Aldonę i w przebraniu Krzyżaka przystąpił do niemoralnej walki. Adam Mickiewicz w swoim utworze przedstawił bolesny konflikt sumienia. Metoda walki przedstawiona przez poetę w „Konradzie Wallenrodzie wymaga aktu wielkiego samozaparcia i przezwyciężenia skrupułów moralnych. Poemat Mickiewicza zawiera potężny ładunek uczuć patriotycznych i mówi o tym, jak wiele ofiar i poświęceń wymaga miłość do ojczyzny zagrożonej unicestwieniem. W obrazie losów Wallenroda dostrzec można odbicie dramatycznych sytuacji, w jakie uwikłani byli konspiratorzy dla dobra ujarzmionej ojczyzny. W „Konradzie Wallenrodzie Adam Mickiewicz odwoływał się do powstania dekabrystów w Rosji natomiast natchnieniem do napisania „Dziadów cz. III było powstanie listopadowe na ziemiach polskich. W utworze tym Mickiewicz odwołał się również do bohaterstwa młodzieży polskiej, która pomimo represji prowadziła konspiracyjną działalność na rzecz walki o niepodległość. Poeta przypominając kibitki wywożące młodych działaczy na Sybir jednocześnie wspomina własną działalność w organizacji „Filomatów i Filaretów. Poeta tym samym próbuje zrehabilitować się za nieobecność w powstaniu listopadowym w 1830r. Adam Mickiewicz w „Dziadach cz. III przedstawia kolejny sposób walki o niepodległość. Jest nim działalność konspiracyjna młodzieży polegająca na prowadzeniu tajnego nauczania języka polskiego, historii Polski oraz propagowaniu zakazanej literatury. Poeta ostrzega jednocześnie przed niebezpieczeństwami ze strony zaborców. Mickiewicz przedstawiając bohaterstwo młodzieży tworzy nowy model patrioty. Według niego nie trzeba walczyć zbrojnie, można również podtrzymywać kulturę narodową wśród młodzieży. Innym sposobem walki o niepodległość przedstawionym przez Adama Mickiewicza w „Dziadach cz. III jest postępowanie zgodnie z hasłem: „Polska Chrystusem narodów. Mickiewicz równocześnie stworzył mit poety obdarzonego niemalże boską mocą tworzenia. Demiurg ten w Wielkiej Improwizacji dopomina się władzy nad duszami, uważa że jest w stanie wywalczyć niepodległość ojczyzny bez pomocy Boga. Bunt wiedzie go poprzez nazwanie Boga mądrością, aż do nieudanej próby nazwania go ... carem, kiedy to pada zemdlony. Adam Mickiewicz przedstawił w „Dziadach cz. III sposób indywidualnej walki o niepodległość. Był on zdania, że jedynie wybitne jednostki mogą pociągnąć za sobą lud. Niestety powstanie listopadowe, w którym udział wzięła tylko szlachta i arystokracja udowodniło, że ten sposób jest zły. Mickiewicz pisząc „Dziady cz. III nie zdawał sobie jeszcze sprawy z tego, jedynie zjednoczenie wszystkich warstw społecznych może przynieść wyzwolenie ojczyzny. W swoim najsłynniejszym dramacie Adam Mickiewicz w Widzeniu księdza Piotra przedstawił dzieje Polski na wzór męki Chrystusa. Zapowiedział tym samym „zmartwychwstanie utraconego państwa polskiego. Adam Mickiewicz okazał się wielkim patriotą, a stworzona przez niego teoria mesjanizmu dodawała otuchy Polakom znajdującym się na emigracji oraz tym pozostającym pod zaborami. Twórcy romantyczni byli głęboko zaangażowani w walkę narodowo-wyzwoleńczą. Byli oni również wielkimi patriotami, dla których dobro ojczyzny było najważniejsze. Wielki wieszcz romantyzmu, Adam Mickiewicz reprezentował różne wizje walki o wolność. Poeta w swojej twórczości podejmował problem patriotyzmu i walki wyzwoleńczej. Najsłynniejszymi dziełami Mickiewicza są: „Konrad Wallenrod, „Dziady cz. III oraz epopeja „Pan Tadeusz. Przedstawiają one drogę jaką przeszedł poeta od propagowania walki niemoralnej, aż do cichej działalności emisariusza. Dzieła te zajmują ważną pozycję w dorobku romantyzmu i są świadectwem głębokiego zaangażowania poezji w walkę narodowo-wyzwoleńczą.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość to ty del potro?
?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość xxxxs
wiem, ze to Ty del potro..

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość fgfggfggd
Jakiego koloru kupy robisz?:D

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość to ty del potro?
nie kłam

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Zależność między Zespołem Schonleina - Henocha a leukocytoklastycznym zapaleniem naczyń? Przyczyny, przebieg, leczenie, profilaktyka, częstotliwość występowania.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×