chce rzucic studia bo to i tak bezsensu

Jestem powaznie chora na rencie,zbyt slaba na prace studia zaoczne mecza mnie strasznie wysiedzenie wekendu i dojazdy po nich czuje sie okropnie po cholere mi te studia w zawodzie nigdy nie bede pracowac

trochę więcej optymizmu

jakie to studia?

pedagogiczne i tak do usranej smierci bede na rencie bo z trudem chodze i coraz gorzej widze wiec mam to gdzies nie wiem co mna motywowalo zeby isc na nie

a daleko masz uczelnie ?Dużo ci jeszcze zostalo?

to rzuc skoro cie to nie kreci .. mzoe pomysl o jakies nauce online

mam 120 km w jedna strone dojazd okolo 2 godziny sama nie wiem nie kreci wcale

Słuchaj nie mozesz tak myśleć. Praca dla niepełnosprawnych też jest, nawet jeśli po studiach nic nie znajdziesz to tej wiedzy nikt ci nie odbierze. Może marne pocieszenie ale jak nie skonczysz studiów to nigdy się nie przekonasz czy tą pracę dostaniesz czy nie. Wykorzystaj tą szansę! Trzeba ryzykować i spełniać się w zyciu.

ale co jej da pedagogika,jak dziewczyna chodzic nie moze i slabo widzi?nikt jej nie przyjmie potem. jezeli juz jakies studia,to tylko humanistyczne i potem doktorat.nie wiem jak bardzo zly masz wzrok,czy potem moglabys pracowac w administracji albo wlasnie pisac doktorat? inaczej zostaja ci tylko zaklady pracy chronionej :(

pisze,ze tylko huma,bo na scislych kierunkach sa laboratoria,gdzie trzeb a stac po 4h jak nie wiecej

No ale jak cię nie kręci to wybierz inny kierunek. Albo zrób kurs który przydałby ci sie w przyszłości. Jest tyle rzeczy które można nawet robić w domu. Zależy co cię interesuje. Przeszukaj internet, pomysl o czymś nowym, na pewni sie da!

kumasz ze nic mi sie nie przyda? z moim zdrowiem jest duzo gorzej i z kazdym rokiem bedzie sie sukcesywnie spieprzac a juz rente mam od dawna czyli jest kiepsko

rok mi zostal

no wzrok mam bardzo slaby za kilka lat bede miala operacje jak sie pogorszy niestety moge oslepnac:o bo to skomplikowany zabieg wiec w sumie nic nei ma sensu

No wiesz pesymistycznego myślenia ci nie zmienie...znam wiele chorych osób (pracowałam w szpitalu) i slepi, przywiązani do łóżka na całe życie nie gadali tak jak ty. Nie było : Oj, za rok oslepne lub umrę więc rzucam wszystko, popadam w depresję i nic nie osiagne. Nie! Oni to zaakceptowali i robili to co mogli. Jedni malowali, mieli swoje pasje, wyciskali z życia to co mogli. A wiedzieli że mogą umrzeć w każdej chwili. Może wybierz się do psychologa? Zmieni studia, cokolwiek. Tylko się nie zatrzymuj i nie narzekaj bo to pogarsza sytuację.

wiem ze mam pesymistyczne spojrzenie ale od paru lat cierpie tez na depresje i czuje sie jakbym caly czas siedziala w ciemnym tunelu;( bez nadziei i bez sensu

Skończ jak tylko rok został,leczysz się na depresję?

nie lecze biore duzo lekow nie chce brac wiecej

Depresja to trudna choroba. Masz jakieś wsparcie? Psychologa, rodzinę na ktora możesz liczyć? Ważne żeby nie być samemu z rozterkami. Podziel się z kimś tym, ktoś kto zna cię dobrze lepiej ci doradzi.

jestem typem ktory wszystko w sobie tlamsi kiedys rozmawialam o mojej chorobie ale widzialam ze nudze wszystkich tym narzekaniem na bol i bol i bol i zle samopoczucie wiec przestalam o tym mowic