Tak mnie nachodzi mysl o kolejnym dziecku...

...i nie moge przestac o tym myslec. Mam dwoje, synka i corke, niby wydawaloby sie, ze idealnie, bo dwojka i parka, a ja marze po cichu o kolejnym... Uwielbiam duze rodziny, ten rozgardiasz w domu. Ale realnie na to patrzac nie wiem, czy bym podolala, dzieci mam duze, znowu zaczynac zabawe z pieluchami, sliniakami, kolkami itd? :O Z drugiej strony czas leci nieublagalnie, mam juz 32 lata, moze niedlugo bedzie juz za pozno, a ja zawsze bede zalowac? Co myslicie? Ktos byl w podobnej sytuacji i jak z tego wybrnac?

Pogadaj z mezem i razem zdecydujcie , czy podolacie. Sama wiesz,ze takie malenstwo jest urocze w tej swojej nieporadnosci i ze czlowiek wcale tak nie meczy sie tym przewijaniem:) jak juz sie w tym siedzi,to jest fajnie,to co odstrasza to raczej mysli o tym "przed"

Wiem z doswiadczenia, ze przy kolejnym zdziecku ten czas inaczej leci, dziecko szybciej rosnie i pozniej jest tylko super. Moj maz jest tak samo niepewny jak ja, raz by chcial, a raz nie...

ja tez tak mialam, dwoje sporych dzieci no ale trzecie sie urodzilo i jest ok, teraz bylam z 4 w ciazy ale poronilam, bedziemy sie starac z powrotem, ja tez nie moge miec ciszy w domu, dzieci to zycie tetniace,ja musze miec tez ten rozgardiasz, mam prawie 38 lat

Jak masz takie pragnienie, to się nie zastanawiaj. Wiesz przecież, czym pachnie macierzyństwo - doałownie i w przenosni :-P :-D Ja mam 3 dzieci, optymalnie uważam. Czasami myślę sobie, że fajnie byłoby przytulic noworodka, wyjsc na spacer z wózeczkiem, ale wiem, ze nie dałabym rady z 4. dzieckiem, ani psychicznie, ani fizycznie, zwłaszcza że te moje nie sa wcale takie duże. Co do rozgardiaszu - no ja akurat marzę o ciszy, bo na razie całe dnie mam plac zabaw w domu, ale oby do września :-P

Moje starsze dziecko jest w zerowce a mlodsze idzie do przedszkola od wrzesnia, wiec sa juz podrosniete, i nie ukrywam, ze brakuje mi zajecia w domu ;) Wlasnie tego wozeczka, spacerkow tez. Tego wszystkiego, kompletowania wyprawki, pierwszych chwil z malenstwem...z jednej strony tesknie za tym, z drugiej strony boje sie tego. Dodatkowo pracuje wiec moze byc troszke ciezko. Ale przezyc to jeszcze raz...Po raz kolejny zastanawiac sie, do kogoa bedzie podobne...mmm.. moje marzenie :)