gdyż

Tata jest ciężko chory. Z mężem i dzieckiem widuję się na kilka godzin dziennie , bo ciągle w pracy, do pracy, z pracy i tak mijamy się każdego dnia. Niedziele nie cieszą bo jestem zmęczona harówką w pracy i domu. Nigdy nie mam urlopu latem. Siedzę w klimatyzowanym pomieszczeniu bez okien całymi dniami i zasuwam jak głupia, żeby jako tako normalnie żyć. A i tak nie stać mnie na wiele zwyczajnych rzeczy. W kwietniu widziałam fajny płaszczyk za 130 zł ale mnie nie kupiłam i dobrze bo by nie starczyło na życie. Wszystkiego się odechciewa. Nie mam na kosmetyczkę , fryzjera, na ubrania. Jakoś tak smutno i wszystko nie tak.