Jest mi strasznie przykro - mam duże dziecko w . Jak wpłynąć na Niego?

Czuję się z tym strasznie, bo już nie mam siły zabiegać o zainteresowanie męża dzieckiem. Mieszkamy razem, między nami też jest ok, poza tym problemem. Mamy cudownego synka, 2 latka. Mąż w ciągu dnia prawie się nim nie interesuje. Jak jesteśmy w pokoju, potrafi nic do Niego nie powiedzieć w ciągu dnia. Bardzoooooooooooo mnie to boli, rozmawiałam z nim o tym, ale on nie widzi problemu. Dziecko widzi co się wokoło dzieje, nie kłócimy się przy Nim, nie pokazujemy Mu złych zachowań. Olewa własnego syna, który tak bardzo się do taty garnie. Już nie mogę patrzeć na to wszystko. Jak się kogoś kocha to poświęca Mu się czas.

Od zawsze taki byl w stosunku do syna? Pomaga ci w ogole przy dziecku? Taki mruk jest tez w stosunku do innych czy tylko syna ignoruje?

Po co piszesz Niego wielką literą? Modlisz się do męża czy co?

Pomoc jest wymuszona w zasadzie. O wszystko muszę poprosić, nic nie pomyśli sam (bardzo wyjątkowo!!). Myślę, że nie chce bo stać Go na to i wiem, że potrafi, bo już niejednokrotnie to udowodnił. Myślę, że to zwykłe wygodnictwo. Jest typem człowieka nazwałabym tak:"jak wiatr zawieje", raz tak raz tak. W domu mi pomaga , w obowiązkach domowych, odkurza, gotuje, ogólnie jest pracowity. Problem jest z synem.I zapewnia nas, że nas kocha. Już sama nie wiem co o tym myśleć.

No ok, ale w ogole jakie ma relacje z synem? Bawi sie z nim, jezdzi gdzies razem, okazuje czulosc?

wyprowadź się z dzieckiem na jakiś czas do rodziny lub koleżanki a mężowi powiedz że dopóki nie zrozumie że to wasze wspólne dziecko i jego potrzebuje tak samo jak ciebie, niech mu poświęci więcej swojego czasu pewnie zadziala

pewnie w rodzinie nie mial dzieci, ani wsrod bardzo bliskich znajomych, ja jestm kobieta i tez nie za bardzo wiem jak sie zachowac w stosunku do dzieci, zwlaszcza obcych... moja kocham nad zycie

Pobawi się przez chwilę i odsyła do mnie. Okazuje czułość, przytula, bierze Go na ręce, na barana, mają 2 swoje ulubione zabawy, ale mam wrażenie, że nudzi się szybciej niż Jego dwulatek nową zabawką. Ze wzlędu na charakter pracy, wychodzi z Nim rzadko, ja jestem na wychowawczym, więc ja przebywam z synkiem cały dzień, ale do cholery, on ma takie same obowiązki jak ja.

aabbc ale to jest jego wlasny syn jeśli mu on nie pasuje to niech zrezygnuje z rodziny

Jeśli chodzi o dzieci w rodzinie, to akurat na ilość nie możemy narzekać, bo Jego rodzeństwo ma 5 dzieci.

Wytłumaczcie mi dlaczego On się tak zachowuje. Poza tym nie moge na Niego narzekać. Nie wychodzi, nie pije z kumplami, ogólnie mnie szanuje. Musiałam się wygadać, bo już duszę to w sobie a rozmowy z Nim kończą się na niczym. A tak się cieszył jak zaszłam w ciąże.... ech

Czemu jest winne to dziecko, że kocha ojca a on się tak zachowuje? Czy taki wzór ma mieć w domu? Gdzie popełniłam błąd?

Może twój mąż nie dorósl do ojcostwa

Szkoda, że wcześniej tego nie sprawdziłam. Cieszył się z tej ciąży naprawdę, sam się rwał do szkoły rodzenia. Czy mam już użyć ostatecznych argumentów i postraszyć Go, że jak się nie zmieni, to go zostawię?

Wiesz ciezko tu cos poradzic... Moze maz jest przemeczony i nie ma sily na zabawy z malym? Moze nie 'ignoruje' go ze zlej woli a po prostu nie jest wylewny? Napisz wiecej...

a moze synek jest dla niego za maly jeszcze, ja uwazam ze to nie jest nienormalne,maly dorosnie to i z tata znajdzie wspolny jezyk i wszystko sie zmieni

Ale jak to wygląda jak za każdym razem, mówię, pobaw się z Misiem:), weź Go na chwilę, pokaż Mu to czy tamto itp. Dziecko po swojemu Mu coś tłumaczy a on mówi, że on nie wie, bo tak najłatwiej. Żeby się nie zdziwił jak syn odpłaci mu się kiedyś tym samym. Kocham synka nad życie i serce mi się kraje jak on tak postępuje. Skoro ze mną lubi spędzać czas to dla mnie normalne jest ze ze swoim synem również.

No ale rozmawiałaś o tym z mężem? Jak mu zarzucasz, że za mało czasu poświęca dziecku, to co on na to?

Pomyliłam nick, przepraszam Was Drogie mamy, bo założyłam jeszcze jeden temat w kwestii powrotu do pracy. On uważa że wystarczająco czasu poświęca dziecku, że On nie widzi problemu, że On jest inny niż ja ( w sensie, że mniej opiekuńczy), szkoda tylko, że mnie potrafi okazać zainteresowanie. ... że przesadzam.

a nie przesadzasz czasem? czy dzieciak nie może sam się bawić? czy naprawdę trzeba do niego nieustannie "gugać". szlag by mnie trafił jakbym musiała cały czas zabawiać dwulatka zamiast odpocząć.

Tu nie chodzi o zabawianie a o ogólne zainteresowanie

Przeciez piszesz, ze bawi sie z dzieckiem, maja swoje dwie ulubione zabawy, nosi na barana, okazuje czulosc-na moje czepiasz sie. Dzieci w tym wieku potrafia sie zajac soba, bawic same-wiem po mojej corce.

Nie rozumiem-ma biegac za dzieckim, ciumkac do niego? Gdy bedzie starszy, to na pewno ojciec bedzie mial z nim lepszy kontakt-gdy maluch zacznie juz wyraznie mowic, bedzie interesowal sie klockami lego. moj maz tez sie z corka nie bawil-jak juz to czasem z nia rysuje i buduje wlsnie z klockow. Teraz mala dostala na urodziny lego-maz siedzi i buduje :)