Temat stary jak świat

Witam serdecznie, pisze gdyż mam taki dzień w którym nie mogę sobie ze sobą poradzić. Chodzi o samotność. Mam pracę w niewielkim mieście mieszkam sama i czuje się strasznie samotna..mam 25 lat znajomi w innych miastach. Aż mi się chce krzyczeć:( Nie wiem dlaczego pisze, chyba liczę na odrobinę wsparcia. Czy myślicie że to może się zmienić?

ale to, co napiszę może Ci się nie spodobać :p to jak, chcesz?

Napisz najwyżej jeszcze bardziej się zdołuje...

Muszę skłamać- będzie dobrze.

Dzięki za szczerość...czasem sobie myślę, że chciałabym zasnąć i się nie obudzić. Dlaczego życie czasem musi być tak trudne:(

zycie nie jest trudne, sama je sobie komplikujesz

Dlaczego komplikuje? Nawet nie wiem jakbym mogła zmienić istniejący stan..

a ktos kazal ci wybrac taka prace? miasto? mieszkanie? ktos zabronil ci nawiazywania nowych znajomosci? ktos nie pozwala ci kontaktowac sie z przyjaciolmi przez internet, telefon?

im prostsza kobieta tym prostsze myślenie

Dziewczyno masz DOPIERO 25 lat! Mieszkasz w Polsce ,każdy tu mówi w twoim języku , a Ty piszesz że jesteś samotna ? Pewnie po pracy zamykasz się w pokoju i to jest całe Twoje życie" towarzyskie",tak nikogo nie poznasz.Masz znajomych w innym mieście ,więc myślę ze nie jesteś chorobliwie nieśmiała,więc w czym problem?

Moim zdaniem przeceniasz wagę znajomych, naucz się być szczęśliwa sama ze sobą, a nie uzależniasz się od ludzi.

Do czisas..chyba nie znasz życia, po studiach o pracę jest ciężko więc wróciłam do rodzinnego miasta, gdzie nie zostało nikogo. Owszem kontaktuje się przez internet czy tel ze znajomymi ale to nie jest aż tak często a jako osoba lubiąca kontakt twarzą w twarz dlatego mi ciężko a o nowe znajomości to wcale nie jest tak łatwo choć bym tego bardzo chciała..Będę kończyła moje użalanie. Dobrej nocy.