Minely trzy lata a ja..

wciaz usmiecham sie na wspomnienie pierwszego i zarazem bylego, niegrzecznego faceta ktory byl tylko moj przez krotki okres czasu, nigdy wiecej juz nie czulam sie bardziej pozadana i uwielbiana.. on sprawial ze czulam sie jak jedyna dziewczyna na swiecie, po czym zostawil mnie dla innej.. ;) najdziwniejsze bylo to ze nie wylalam ani jednej lzy, swoj smutek topilam w wodce i z innymi facetami, po czym sie ogarnelam i jestem juz od jakiegos czasu z wspanialym facetem, ktory wiem ze mnie nie zostawi :) zauwazylam ze kazda milosc jest inna, kazde uczucie jest inne na swoj sposob i to jest piekne.. takze dziewczyny, nie zalamujcie sie, przezyjcie swoja tesknote za przeszloscia na swoj sposob, a potem zyjcie na nowo, jakby nic ;) da sie.

wiecie.. ostatnio kiedy go spotkalam na miescie.. i nasze spojrzenia sie spotkaly.. przez chwile poczulam tak jak kiedys.. i ten krotki moment kiedy sie do mnie usmiechnal ;) najlepsze jest to ze nie mam do niego zadnego zalu, pretensji.

Współczuć czy gratulować?

oczywiscie ze gratulowac :d